«Παρέμβαση» έξω από το σπίτι του Εισαγγελέα Εφετών Δημήτρη Ασπρογέρακα, έκανε ομάδα αντιεξουσιαστών.
Η ομάδα που αυτοαποκαλείται «Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» σε κείμενό της σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, ανέλαβε την ευθύνη.
«Σήμερα, Παρασκευή 15/9 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από το σπίτι του εισαγγελέα Δημήτρη Ασπρογέρακα. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης πετάχτηκαν τρικάκια, ,γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης. Επιλέξαμε τον συγκεκριμένο εισαγγελέα διότι μετά από δική του εισήγηση εκδόθηκε σχετικό βούλευμα που αφορά νέες διώξεις αναρχικών αιχμαλώτων, άλλων κρατουμένων και ατόμων του κοινωνικού τους περιβάλλοντος» αναφέρουν.
Εδωσαν μάλιστα στη δημοσιότητα και φωτογραφίες καθώς και το παρακάτω κείμενο:
«Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ
Το κράτος μέσω της δικαστικής εξουσίας χτίζει μια νέα βιομηχανία διώξεων ενάντια σε αγωνιστές πολιτικούς κρατούμενους και “ποινικούς”, με πολλαπλούς αποδέκτες και στοχεύσεις.
Πρωτοστάτης είναι ο εισαγγελέας εφετών Δ. Ασπρογέρακας, ο οποίος σε πλήρη συνεργασία με την «αντιτρομοκρατική» υπηρεσία της αστυνομίας ανέλαβε να κάνει για άλλη μια φορά τη βρώμικη δουλειά του κράτους. Με εισαγγελική εισήγησή του προς το συμβούλιο εφετών εκδόθηκε βούλευμα που παραπέμπει σε νέα δίκη τους αναρχικούς πολιτικούς κρατούμενούς: Κώστα Σακκά, Μάριο Σεϊσίδη, Γρηγόρη Τσιρώνη, Νίκο Μαζιώτη και Παναγιώτη Ασπιώτη, καθώς και τους κατηγορούμενους για ληστείες τραπεζών: Μαρία Θεοφίλου, Σπύρο Χριστοδούλου, Γιώργο Πετρακάκο και τρία ακόμα άτομα του φιλικού του περιβάλλοντος.
Με όχημα αυτής της εκστρατείας τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο 187Α, μεθοδεύονται από το καθεστώς διώξεις και κατηγορίες των παραπάνω ατόμων, για ένταξη και συμμετοχή στην ένοπλη αναρχική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, μέσω της επιχειρούμενης σύνδεσης πλειάδας ληστειών τραπεζών με την συγκεκριμένη οργάνωση.
Το κατασκεύασμα αυτό, προσπαθεί να τεκμηριώσει τον συσχετισμό υποθέσεων ληστειών τραπεζών και προσώπων που κατηγορούνται σε αυτές με τον Ε.Α. βάση του ότι, ο Νίκος Μαζιώτης μέλος του Ε.Α., κατηγορήθηκε για απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία, με το Γιώργο Πετρακάκο στα Μέθανα όπου και καταδικάστηκαν. Παράλληλα, ο Πετρακάκος κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε μαζί με άλλα άτομα για την υπόθεση ληστείας στην τράπεζα της Ακράτας, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί και για άλλες ληστείες τραπεζών. Με τον τρόπο αυτό, το νομικό κατασκεύασμα καταλήγει στην αυθαίρετη εκτίμηση ότι “οι ληστείες τελέστηκαν από εμπλεκόμενα σε αυτές πρόσωπα στα πλαίσια της τρομοκρατικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας”.
Η αλχημεία της «αντιτρομοκρατικής» σε αγαστή συνεργασία με τη δικαστική εξουσία, ισχυρίζεται με λίγα λόγια, ότι, αφού ο Ν, Μαζιώτης και ο Γ. Πετρακάκος καταδικάστηκαν από κοινού και εφόσον ο Γ. Πετρακάκος καταδικάστηκε από κοινού με κάποια από τα άλλα πρόσωπα που αναφέρονται παραπάνω για άλλες ληστείες, τότε όλοι συσχετίζονται μεταξύ τους, και άρα, όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτές τις υποθέσεις είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Με αυτή την τακτική, δημιουργείται από το κράτος μια “νέα ομπρέλα” διώξεων γύρω από τον Επαναστατικό Αγώνα. Η δημιουργία ομπρέλας γύρω από τις ένοπλες οργανώσεις, δεν αποτελεί σημερινή καινοτομία του καθεστώτος. αφού παρόμοια μέθοδος ακολουθήθηκε και στο παρελθόν και συγκεκριμένα το 2009. Τότε, πολλούς αναρχικούς συλληφθέντες – συντρόφους όταν οι διωκτικοί κρατικοί μηχανισμοί “δεν κατάφεραν” να τους εντάξουν σε καμία από τις μέχρι τότε γνωστές ένοπλες οργανώσεις, τους κατηγόρησαν για συμμετοχή στην ένοπλη αναρχική οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (Ομπρέλα Σ.Π.Φ). Παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση της Ν. Σμύρνης όπου οι σύντροφοι ενώ στην αρχή διώκονται για συμμετοχή σε “άγνωστη οργάνωση”, μετά εντάσσονται κάτω από την “Ομπρέλα Σ.Π.Φ.”.
Η σαθρότητα και η προχειρότητα των διώξεων είναι ξεκάθαρη.
Ο Κ. Σακκάς που είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. και αθωώθηκε πρόσφατα, τώρα κατηγορείται για ένταξη στον Ε.Α. από το 2012, ενώ την ίδια περίοδο ήταν κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού από το 2010 μέχρι το 2013 ως κατηγορούμενος για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. και αποφυλακίστηκε ύστερα από απεργία πείνας που διεξήγαγε λόγω συνέχισης της προφυλάκισης του μετά τη παρέλευση του 18μήνου (Ιούλιος 2013).
Στην τωρινή δίωξη, πρόσχημα αποτελεί ο εντοπισμός ενός οδικού χάρτη με αποτύπωμά του στο σπίτι ενός εκ των κατηγορούμενων για την ίδια υπόθεση -Ομπρέλα Ε.Α.- καθώς και το γεγονός ότι ο Κ. Σακκάς συνδέεται φιλικά εδώ και πολλά χρόνια με συγγενικό πρόσωπο του συγκεκριμένου κατηγορούμενου.
Για το Γρηγόρη Τσιρώνη, λίγους μήνες μετά την αθωωτική απόφαση του εφετείου για την απαλλοτρίωση στην Εθνική Τράπεζα στην οδό Σόλωνος το 2006, η εισαγγελική εισήγηση του Δ. Ασπρογέρακα διατυπώνει την προκλητική για έναν αναρχικό πρόταση, να του ασκηθεί δίωξη για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες με βάση τον 187Α.
Σκοπός του κράτους είναι η παράταση της προφυλάκισής του για ακόμα 12 μήνες, αφού πρόκειται τον Δεκέμβρη του 2017 να αποφυλακιστεί λόγω λήξης του 18μηνου. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Δ. Ασπρογέρακας στη βοηθό του συνηγόρου του: “μας κούρασε ο Τσιρώνης. Πείτε του ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αθωωθεί στο δικαστήριο” και συνέχισε λέγοντας “δεν δίνουμε καμία άλλη προθεσμία για τίποτα, ξέρω ότι κινδυνεύει να βγει με 18μηνο και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί”.
Ο Μάριος Σεϊσίδης, έχοντας ήδη δεχτεί την εκδικητικότητα του κράτους με την επιβολή καταδίκης 36 ετών για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος, τώρα παραπέμπεται και αυτός για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, για χρήματα τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του Γ. Τσιρώνη και που ο ίδιος έχει δηλώσει ότι του ανήκουν, καθώς και για οπλοκατοχή για 2 καραμπίνες που βρέθηκαν στο ίδιο σπίτι, χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο που να τον συνδέει.
Ο Παναγιώτης Ασπιώτης αφού αθωώθηκε από την προκλητική δίωξη και κατηγορία για “αντίσταση κατά της αρχής”, όταν αντιστάθηκε στη βίαιη απόσπαση DNA από την «αντιτρομοκρατική», διατηρώντας αξιακά και πολιτικά ακέραιη τη στάση του ως πολιτικός αιχμάλωτος απέναντι στο κράτος και τους βασανιστές του (νόμος “Κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που προβλέπει τη βίαιη λήψη του DNA” που ούτε οι ίδιοι οι μηχανισμοί του κράτους δεν τηρούν), τώρα ενδέχεται η παραπομπή του για εμπλοκή στις νέες διώξεις. Αυτό διαφαίνεται από την επιμονή της «αντιτρομοκρατικής» για απόσπαση DNA και συνδέεται με την προσπάθεια κατασκευής νέου κατηγορητηρίου, με αφορμή τα όπλα που βρέθηκαν σε νοικιασμένο αυτοκίνητο το 2013. Η «αντιτρομοκρατική» σε συνεργασία με τους γνωστούς δημοσιογράφους – παπαγάλους & τα μέσα ενημέρωσης που υπηρετούν, προσπαθούν διαρκώς να τον συσχετίσουν με διάφορα πρόσωπα & υποθέσεις.
Ο Γιώργος Πετρακάκος καταδικάστηκε ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα για να εξυπηρετηθούν οι μεθοδεύσεις του κράτους και να εκφραστεί στο πρόσωπό του η “περιβόητη σύνδεση «ποινικών -τρομοκρατών» και η προσπάθειά της να παρουσιάσει τις δυο πλευρές σαν αιμοβόρα τέρατα”. Ο ίδιος, χωρίς να δηλώνει αγωνιστής, αναγνωρίζει τον αγώνα των αναρχικών, τα ιδανικά και το έργο των επαναστατικών ένοπλων οργανώσεων. Ανέλαβε την ευθύνη της συμμετοχής του σε ληστεία τράπεζας στην Ακράτα και με αξιοπρέπεια υπερασπίστηκε τις επιλογές του, καθώς και τη πρακτική της απαλλοτρίωσης “ευαγών ιδρυμάτων” – τραπεζών.
Στο στόχαστρο βρέθηκε και η σύντροφος του Γ. Πετρακάκου, Μαρία Θεοφίλου. Προφυλακίσθηκε εκδικητικά με “μοναδικό στοιχείο” τη σχέση της με τον σύντροφο και πατέρα των δύο ανήλικων παιδιών της. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φόρα, ούτε και η τελευταία που αποδίδονται κατηγορίες λόγω φιλικών – συντροφικών σχέσεων, όπως είδαμε να συμβαίνει στην περίπτωση άσκησης διώξεων και προφυλάκισης των συγγενών των μελών της Σ.Π.Φ. το 2015.
Ο Σπύρος Χριστοδούλου από τη μεριά του, αρνούμενος όλες τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν και μη αναγνωρίζοντας κανένα δικαστήριο, δήλωσε πως αν συμμετείχε σε οργάνωση θα ήταν τιμή του να το αποδεχτεί καθώς υπερασπίστηκε και αυτός με αξιοπρέπεια τις απαλλοτριώσεις τραπεζών.
Βασική και πάγια στόχευση του κράτους, παραμένει η δημιουργία υγειονομικής ζώνης γύρω από τις οργανώσεις αντάρτικου, τόσο της πολιτικής, όσο και της φυσικής τους απομόνωσης των μελών τους. Παράλληλα επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τις ποινές των πολιτικών κρατούμενων, να λειτουργήσει παραδειγματικά και αποτρεπτικά σε κομμάτια «ποινικών», που εν δυνάμει οι δρόμοι τους θα μπορούσαν να διασταυρωθούν με τον κόσμο του αγώνα και να αποτρέψει την έμπρακτη αλληλεγγύη. Τελικός σκοπός είναι η εξάλειψη όσων επιλέγουν τόσο την ένοπλη, όσο και την έμπρακτη αντιπαράθεση με το εκάστοτε καθεστώς.
Αυτές οι νέες αλχημείες, στόχο έχουν να μεθοδεύσουν ένα στρεβλό θεώρημα, ότι αναρχικοί – «ποινικοί» αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ότι ληστεύουν τράπεζες με σκοπό τον πλούτο, την ανέλιξη στο συστημικό βούρκο και ξεπλένουν βρώμικο χρήμα, την δουλειά δηλαδή των πραγματικών εγκληματιών της οικονομικής και πολιτικής ελίτ πάνω στη κοινωνική πλειοψηφία.
Αποτελεί μια προσπάθεια απονοηματοδότησης του πολιτικού χαρακτήρα των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων, των ενεργειών τους και της πρακτικής της απαλλοτρίωσης τραπεζών, της έγερσης των συντηρητικών αντανακλαστικών της κοινωνίας απέναντι σε αυτές, κάτι που είναι πάγιος στόχος του κράτους καθώς επίσης και μια προσπάθεια παράτασης της δικαστικής ομηρίας και της φυσικής αιχμαλωσίας των πολιτικών κρατουμένων κάτω από τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο 187Α, που η σημερινή κυβέρνηση πρόσφατα προσπάθησε ήδη μια φορά ανεπιτυχώς να αναβαθμίσει.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους όσους διώκονται και βρίσκονται στο στόχαστρο αυτού του νέου κύκλου διώξεων, αντιλαμβανόμενοι ταυτόχρονα ως απαραίτητη την έμπρακτη εναντίωση και τον αγώνα για τον τερματισμό τους.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές».
