Πρόκειται για την πιο σοβαρή μεταρρύθμιση σε αυτό τον τομέα από την ίδρυση του διαδικτύου
Οι νέοι κανόνες για την προστασία της ιδιωτικότητας θα είναι οι αυστηρότεροι στον κόσμο και προβλέπουν βαριές ποινές για τις εταιρείες που θα τους παραβιάσουν.
Όταν επεξεργάζονται τα προσωπικά δεδομένα, οι εταιρείες (τεχνολογίας, τράπεζες, ασφαλιστικές, υγείας, λιανεμπορίου κ.α.) πρέπει πλέον να παρέχουν σαφείς πληροφορίες για ποιούς σκοπούς τα χρησιμοποιούν, για πόσο χρονικό διάστημα τα αποθηκεύουν, σε ποιούς άλλους τα κοινοποιούν και εάν τα δεδομένα θα διαβιβασθούν εκτός της ΕΕ. Αυτά τα δεδομένα πρέπει να έχουν έναν σαφή καθορισμένο σκοπό και να διασφαλίζεται πως δεν θα μένουν στις εταιρείες περισσότερο από όσο είναι αναγκαίο.
Οι χρήστες μπορούν να ζητήσουν αντίγραφο των δεδομένων τους – π.χ. τις πληροφορίες μιας εφαρμογής που χρησιμοποιεί ή αν αγοράσει προϊόντα από το διαδίκτυο μπορεί επίσης να ζητήσει τα δεδομένα που έχει η εταιρεία, πχ. τις ημερομηνίες και το είδος των αγορών. Ακόμη, ο χρήστης έχει δικαίωμα αντίταξης σε online διαφημιστικό υλικό. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά, αν αγόρασε κάποια προϊόντα και έπειτα βομβαρδίζεται με αντίστοιχες διαφημίσεις, μπορεί να στείλει email πως δεν θέλει να λαμβάνει πια online διαφημιστικό υλικό και η εταιρεία να σταματήσει να του στέλνει.
Οι ίδιοι κανόνες για την προστασία των δεδομένων των πολιτών και καταναλωτών θα ισχύουν για όλες τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, όπου και εάν βρίσκεται η έδρα τους. Το πρόστιμο μπορεί να φθάσει το 4% των ετήσιων εσόδων μιας εταιρείας, δηλαδή περίπου 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια στην περίπτωση του Facebook.
Ακολουθούν δέκα ερωταπαντήσεις που θα βοηθήσουν τον καθένα να καταλάβει καλύτερα τις επερχόμενες αλλαγές.
1. Τι αφορά και ποιους καλύπτει ο νέος Κανονισμός;
Ο νέος Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (ΓΚΠΔ) της ΕΕ ρυθμίζει την επεξεργασία από άτομα, εταιρείες ή οργανισμούς των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν άτομα στην ΕΕ. Δεν υπάγεται σε αυτόν η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποθανόντων προσώπων ή νομικών προσώπων.
2. Πότε δεν θα εφαρμόζεται ο κανονισμός;
Οι νέοι κανόνες δεν εφαρμόζονται σε δεδομένα που υποβάλλονται σε επεξεργασία από ένα άτομο για αυστηρά προσωπικούς λόγους ή για δραστηριότητες που διενεργούνται κατ’ οίκον, εφόσον δεν συνδέονται με επαγγελματική ή εμπορική δραστηριότητα. Δεν θα εφαρμόζονται αν π.χ. ένα άτομο χρησιμοποιεί το ιδιωτικό του βιβλίο διευθύνσεων για να προσκαλέσει φίλους μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος σε μια γιορτή που διοργανώνει (ισχύει η εξαίρεση των οικιακών δραστηριοτήτων).
3. Ποια θεωρούνται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα;
Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι πληροφορίες που αφορούν ένα ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο εν ζωή άτομο.
Διαφορετικές πληροφορίες οι οποίες, εάν συγκεντρωθούν όλες μαζί, μπορούν να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση ενός συγκεκριμένου ατόμου, αποτελούν επίσης δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.
Ακόμη και δεδομένα που έχουν ψευδώνυμο αντί για όνομα είναι κι αυτά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.
Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχουν καταστεί ανώνυμα, έχουν κρυπτογραφηθεί ή για τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ψευδώνυμα, αλλά τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επαναταυτοποίηση ενός ατόμου, παραμένουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΓΚΠΔ.
Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχουν καταστεί ανώνυμα έτσι ώστε το άτομο να μην είναι ταυτοποιήσιμο, δεν θεωρούνται πλέον δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Για να είναι πραγματικά ανώνυμα τα δεδομένα, η ανωνυμοποίηση πρέπει να είναι μη αντιστρέψιμη.
4. Ποια είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ποια όχι;
Το όνομα και επώνυμο, η διεύθυνση κατοικίας, ο αριθμός ταυτότητας, η προσωπική ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail), o αναγνωριστικός αριθμός τραπεζικής κάρτας, τα δεδομένα τοποθεσίας (π.χ. GPS σε κινητό τηλέφωνο), η διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP) και τα δεδομένα υγείας που φυλάσσονται από νοσοκομείο ή γιατρό.
Παραδείγματα δεδομένων που δεν θεωρούνται προσωπικού χαρακτήρα, είναι ο αριθμός μητρώου εταιρείας, η εταιρική ηλεκτρονική διεύθυνση του τύπου «πληροφορίες@εταιρεία.com» και κάθε είδους ανώνυμα δεδομένα.
5. Τι αποτελεί επεξεργασία δεδομένων;
Η συλλογή, καταχώριση, οργάνωση, διάρθρωση, αποθήκευση, προσαρμογή ή μεταβολή, ανάκτηση, αναζήτηση πληροφοριών, χρήση, κοινολόγηση με διαβίβαση, διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης, συσχέτιση ή συνδυασμό, περιορισμό, διαγραφή ή καταστροφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα, η μισθοδοσία μιας εταιρείας, η διαχείριση του προσωπικού, οι επαφές μιας βάσης δεδομένων, τα διαφημιστικά μηνύματα, οι φωτογραφίες σε ιστοτόπους, η IP, και η μαγνητοσκόπηση με τηλεόραση κλειστού κυκλώματος.
6. Θα δει αλλαγές ο χρήστης στο Διαδίκτυο μετά τις 25 Μαΐου;
Όχι αισθητές. Μια αλλαγή για όσους ζουν στην ΕΕ, θα είναι ότι θα βλέπουν πια να τους «ακολουθούν» λιγότερες online διαφημίσεις μετά από κάποια ηλεκτρονική αγορά τους. Με τους νέους κανόνες, θα γίνει πιο δύσκολη η στοχευμένη ηλεκτρονική διαφήμιση που παίρνει «κατά πόδας» τον χρήστη από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα που επισκέπτεται, καθώς θα είναι πιο δύσκολο για τις εταιρείες να συλλέγουν και να πουλάνε πληροφορίες για τις διαδικτυακές συνήθειες των χρηστών, αφού πρώτα πάρουν την άδεια τους. Έτσι, η online διαφήμιση στην Ευρώπη θα τείνει να γίνει πιο γενική, όπως αυτή στην τηλεόραση, και όχι τόσο στοχευμένη όπως στις ΗΠΑ.
7. Ποια θα είναι τα νέα δικαιώματα των χρηστών;
Θα έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν σαφείς και κατανοητές πληροφορίες για το ποιος επεξεργάζεται τα προσωπικά δεδομένα τους και γιατί. Θα μπορούν να ζητούν από όλες τις εταιρείες να έχουν οι ίδιοι πρόσβαση και να μαθαίνουν ποια ακριβώς στοιχεία οι εταιρείες διατηρούν γι’ αυτούς.
Θα έχουν επίσης το δικαίωμα στη «λήθη», δηλαδή, αν θέλουν, θα απαιτούν αυτά τα δεδομένα να διαγραφούν από τις βάσεις δεδομένων των εταιρειών. Αυτό δεν θα αφορά μόνο τις εταιρείες τεχνολογίας (π.χ. Facebook ή Google), αλλά τράπεζες, καταστήματα λιανεμπορίου και οποιαδήποτε άλλη εταιρεία ή οργανισμό κρατά προσωπικά δεδομένα, του εργοδότη συμπεριλαμβανομένου.
Για παράδειγμα, θα μπορεί κανείς, αν δεν είναι δημόσιο πρόσωπο, να ζητήσει από μία μηχανή αναζήτησης (π.χ. Google) να διαγράψει τους συνδέσμους (links), όπως ένα άρθρο εφημερίδας, που αναφέρονται σε μια προσωπική υπόθεση του παρελθόντος.
Αν, αντίστροφα, online προσωπικά δεδομένα χαθούν ή κλαπούν, η εταιρεία πρέπει μέσα σε 72 ώρες να ενημερώσει το άτομο και, αν δεν το κάνει, κινδυνεύει με πρόστιμο. Εάν κάποιος έχει υποστεί ζημία, μπορεί επίσης να ζητήσει αποζημίωση προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη. Με δεδομένες τις συχνές κυβερνοεπιθέσεις χάκερ κατά εταιρειών, γίνεται αντιληπτή η σημασία αυτού του δικαιώματος.
Αν ο χρήστης-πολίτης υποψιάζεται ότι γίνεται κατάχρηση στη συλλογή δεδομένων που τον αφορούν, μπορεί να προσφύγει στην αρμόδια εθνική αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, η οποία υποχρεούται να ερευνήσει το ζήτημα. Οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν και ομαδικά εναντίον κάποιας εταιρείας, κάτι που έως τώρα ήταν ασυνήθιστο στην Ευρώπη, αντίθετα με τις ΗΠΑ.
Οργανώσεις πολιτών μπορούν να προσφύγουν για λογαριασμό ομάδων πολιτών. Αν μία υπόθεση κερδηθεί, αναμένεται να δημιουργηθεί νομικό προηγούμενο και για άλλες υποθέσεις, κάτι που θα αναγκάσει τις εταιρείες να πάρουν το ζήτημα της ιδιωτικότητας πιο σοβαρά.
Επίσης, δίνεται το δικαίωμα της «φορητότητας δεδομένων», δηλαδή δεν θα επιτρέπεται τα δεδομένα ενός προσώπου να «κλειδώνονται» σε μια εταιρεία ή πάροχο υπηρεσιών. Οι εταιρείες είναι υποχρεωμένες να επιτρέπουν στο χρήστη-καταναλωτή να «κατεβάζει» τα προσωπικά δεδομένα του και να τα μεταφέρει σε ανταγωνιστική εταιρεία, είτε πρόκειται για οικονομικά στοιχεία από τράπεζα σε τράπεζα, είτε για τη μεταφορά μιας playlist τραγουδιών από το Spotify σε ανταγωνιστική μουσική υπηρεσία streaming.
8. Οι χρήστες-καταναλωτές έχουν καταλάβει τι γίνεται;
Πολλοί όχι δυστυχώς. Ήδη αρκετές εταιρείες ενημερώνουν με e-mail και άλλους τρόπους τους χρήστες για τη νέα πολιτική τους σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα, αλλά ο νόμος επιβάλλει οι όροι να είναι γραμμένοι απλά και όχι νομικίστικα, κάτι που συχνά δεν συμβαίνει. Επίσης οι εταιρείες πρέπει να δίνουν στον καθένα την επιλογή να μπλοκάρει τη συλλογή πληροφοριών που τον αφορούν. Όμως συχνά οι χρήστες συναινούν βιαστικά, χωρίς να καταλαβαίνουν και χωρίς να αξιοποιούν τις νέες δυνατότητες που έχουν.
9. Εκτός από τους χρήστες, οι εταιρείες έχουν κάτι να ωφεληθούν από τους νέους κανόνες;
Οι εταιρείες πλέον θα έχουν να κάνουν όχι με μια γραφειοκρατική πανσπερμία διαφορετικών εθνικών κανονισμών, αλλά με ενιαίους πανευρωπαϊκούς και προβλέψιμους κανόνες. Αυτό θα διευκολύνει, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις διεθνείς ψηφιακές συναλλαγές και την επέκταση σε άλλες χώρες και νέες αγορές, ιδίως όσον αφορά τις μικρότερες εταιρείες. Οι κανόνες θα είναι ίδιοι για τις εγκατεστημένες στην ΕΕ εταιρείες και για όσες έχουν έδρα εκτός ΕΕ (π.χ. ΗΠΑ), αλλά λειτουργούν στην ΕΕ. Η αύξηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών χάρη στους νέους κανόνες προστασίας των προσωπικών δεδομένων τελικά θα ωφελήσει οικονομικά τις εταιρείες.
10. Πόσο αποτελεσματικός θα είναι ο νέος Κανονισμός στην πράξη;
Είναι πολύ νωρίς να εκτιμήσει κανείς, ίσως χρειασθούν χρόνια. Πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο αυστηρά οι εθνικές εποπτικές αρχές θα εφαρμόσουν τους νέους κανόνες. Δυστυχώς, μια πρόσφατη έρευνα του πρακτορείου Ρόιτερς μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών των χωρών της ΕΕ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλοί από αυτούς τους ανεξάρτητους φορείς δεν είναι έτοιμοι ακόμη.
Οι 17 από τις 24 Αρχές που απάντησαν, δήλωσαν ότι είτε δεν έχουν την αναγκαία χρηματοδότηση, είτε επαρκές προσωπικό, είτε τις αναγκαίες εξουσίες για να εφαρμόσουν τους νέους κανόνες. Επιπλέον, σε αρκετές χώρες θα περάσουν μήνες, εωσότου οι κυβερνήσεις ενσωματώσουν το νέο ευρωπαϊκό κανονισμό στην εθνική νομοθεσία τους. Οι περισσότερες Αρχές θα ανταποκριθούν στα παράπονα των πολιτών, αλλά ελάχιστες θα δράσουν αυτόβουλα για να διασφαλίσουν ότι οι εταιρείες συμμορφώνονται με τους νέους κανόνες.
Έτσι, κρίσιμο ρόλο στην Ελλάδα και κάθε άλλη χώρα θα παίξει πόσο αποφασιστικά οι χρήστες-πολίτες θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και θα αξιοποιήσουν το νέο θεσμικό πλαίσιο. Τελικά, θα φανεί πόσο πράγματι νοιάζονται οι άνθρωποι για τα προσωπικά δεδομένα τους.
