Την παραίτησή του από όλα τα αξιώματά του ανακοίνωσε πριν από λίγο ο ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Βέρνερ Φάιμαν.
Σχεδόν λίγες ώρες πριν την έναρξη της κρίσιμης συνεδρίασης της Διοικούσας Επιτροπής του κόμματος, η οποία επρόκειτο να αποφασίσει ως προς την περαιτέρω παραμονή του στην κορυφή της ηγεσίας του κόμματος.
Στη σύντομη δήλωσή του, έπειτα από τη συνάντησή του με μερικούς επικεφαλής του κόμματος στα εννέα αυστριακά κρατίδια, ο απερχόμενος καγκελάριος και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών αιτιολόγησε την απόφασή του για παραίτηση με την απώλεια της πλήρους στήριξης προς το πρόσωπό του, που υπήρξε εμφανής τις τελευταίες ημέρες.
Η απόφαση του Βέρνερ Φάιμαν για παραίτησή του από όλα τα αξιώματα έρχεται να ανατρέψει τις χθεσινές εκτιμήσεις του πλέον έμπιστού του στην κυβέρνηση, του υπουργού Καγκελαρίας Γιόζεφ Όστερμαγιερ, ο οποίος είχε εμφανιστεί πεπεισμένος πως η απόφαση έχει ουσιαστικά ληφθεί και ο ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν θα παραμείνει στη θέση του αρχηγού των Σοσιαλδημοκρατών και μετά την σημερινή κρίσιμη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής τους.
Στον καγκελάριο Βέρνερ Φάιμαν ασκείτο κριτική για στροφή του «180 μοιρών» στο Προσφυγικό, για υποχωρητικότητα του απέναντι στον κυβερνητικό εταίρο, για υιοθέτηση της ρητορικής και για εφαρμογή της πολιτικής του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, ο υποψήφιος των οποίων Νόρμπερτ Χόφερ αναδείχθηκε νικητής του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών την προπερασμένη Κυριακή με το πρωτοφανές ποσοστό 35,1% , ενώ ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών είχε βρεθεί στην τέταρτη θέση με ποσοστό μόλις 11,3 %.
Σε σχέση με αυτή την κριτική, δεν ήταν λίγα τα ανώτερα στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών που ζητούσαν επίσπευση του προγραμματισμένου για τον ερχόμενο Νοέμβριο κανονικού συνεδρίου τους και για την πραγματοποίησή του ήδη πριν το καλοκαίρι, ενώ πολλές κομματικές οργανώσεις στα εννέα αυστριακά ομόσπονδα κρατίδια φέρονταν να θέτουν θέμα όχι μόνον αλλαγής πορείας, αλλά και αλλαγής προσώπων.
Σύμφωνα με τους επικριτές του Βέρνερ Φάιμαν, το Προσφυγικό, δεν ήταν και η μόνη αιτία για το «εκλογικό φιάσκο», αλλά οι λόγοι για την πρωτοφανή δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων που οδήγησαν στην αναπάντεχη για το ύψος της, επικράτηση του υποψήφιου των Ελευθέρων, βρίσκονται πολύ πιο βαθιά.
Και αυτοί οι λόγοι φέρεται πως έχουν να κάνουν με τους χειρισμούς του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου στο πλαίσιο του κυβέρνησης συνασπισμού και την «ενδοτικότητά» του απέναντι στον – σε πολλές περιπτώσεις νεοφιλελεύθερο — εταίρο του το Λαϊκό Κόμμα, όπως έχουν να κάνουν γενικότερα και με την παραμέληση και την απομάκρυνση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από τις αρχές και τις αξίες της Σοσιαλδημοκρατίας, με αποτέλεσμα η Ακροδεξιά να αυτοεμφανίζεται ως κόμμα των κοινωνικών διεκδικήσεων και της προάσπισης των δικαίων του πολίτη.
