Φωτογραφίες και παρασκήνια από τη ζωή του “Μεγαλύτερου” που έφυγε σε ηλικία 74 ετών, του θρύλου της πυγμαχίας, Μοχάμεντ Άλι.
Μεγάλωσε ως Κάσιους Κλέι αλλά έγινε γνωστός ως Μοχάμεντ Άλι. Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών Άλι υπέφερε από την αρρώστια Πάρκινσον εδώ και τρεις δεκαετίες. Ζούσε στο Φίνιξ της Αριζόνα.
Ο άνθρωπος που έκανε συνώνυμο το όνομά του με την πυγμαχία, ο θρύλος του αθλήματος Μοχάμεντ Αλι, πέθανε σήμερα, Σάββατο σε ηλικία 74 ετών, μετά από μάχη 32 χρόνων με τη νόσο του Πάρκινσον, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της οικογένειας Μπομπ Γκάνελ.
Έπειτα από μάχη 32 χρόνων με τη νόσο του Πάρκινσον, ο Μοχάμεντ ‘Αλι πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 ετών, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του Μπομπ Γκάνελ.
«Ο Μοχάμεντ ‘Αλι, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, πέθανε το βράδυ»(Παρασκευής, τοπική ώρα), προστίθεται στην ανακοίνωση.
Η κηδεία του θα τελεστεί στη γενέτειρά του, στο Λούισβιλ του Κεντάκι, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος του διασημότερου πυγμάχου του πλανήτη, χωρίς να διευκρινίσει την ημερομηνία.
«Η οικογένεια του ‘Αλι θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους εκείνους που οι σκέψεις τους, οι προσευχές και η υποστήριξή τους ήταν κοντά του και ζητούν σεβασμό της ιδιωτικής ζωής».
Ο ‘Αλι έπασχε τα τελευταία τριάντα χρόνια από τη νόσο Πάρκινσον και είχε ήδη νοσηλευτεί δύο φορές στα τέλη του 2014 και στις αρχές του 2015 με πνευμονία και ουρολοίμωξη.
Ο Μοχάμεντ ‘Αλι νοσηλευόταν από την Πέμπτη με αναπνευστικά προβλήματα. Ο εκπρόσωπος του είχε ανακοινώσει τότε ότι η «κατάσταση της υγείας του ήταν καλή” και ότι “η παραμονή στο νοσοκομείο θα ήταν σύντομη».
Ωστόσο πηγή προσκείμενη στην οικογένεια ανακοίνωσε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα (βράδυ της Παρασκευής (τοπική ώρα) ότι “η κατάσταση της υγείας του πρώην πυγμάχου ήταν πολύ σοβαρή”, επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες αμερικανικών μέσων ενημέρωσης, όπως η εφημερίδα Los Angeles Times και το τηλεοπτικό δίκτυο NBC News.
Κάσιους Μαρσέλους Κλέι
O Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος και ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές του 20ού αιώνα.
Το 1960 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, στην κατηγορία των 87.5 κιλών.
Ολυμπιονίκης στη Ρώμη το 1960, ο ‘Αλι ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία την ίδια χρονιά. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1964 , αποκτώντας τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή WBA, νικώντας τον Σόνι Λίστον με νοκ-άουτ στον 7ο γύρο. Δύο ημέρες αργότερα, ο Κλέι προκάλεσε την αντίδραση της αμερικανικής ομοσπονδίας της πυγμαχίας, ανακοινώνοντας πως είχε ασπαστεί το Ισλάμ και προσχωρήσει στην οργάνωση του Έθνους του Ισλάμ (γνωστή και ως «Μαύροι Μουσουλμάνοι»). Η θρησκευτική μεταστροφή του συνοδεύτηκε από αλλαγή του ονόματός του και στις 6 Μαρτίου 1964 υιοθέτησε το όνομα Μοχάμεντ Άλι που του δόθηκε από τον πνευματικό καθοδηγητή του, Ελάιτζα Μοχάμεντ. Οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις εξελίχθηκαν στη διάρκεια του χρόνου και τo 1975, μετά το θάνατο του Ε. Μοχάμεντ, στράφηκε προς το «ορθόδοξο» Ισλάμ.
Ήδη στη Ρώμη όλοι οι γνώστες του αθλήματος κατάλαβαν ότι θα είναι ο μελλοντικός πρωταθλητής στο επαγγελματικό μποξ.
Οι πρώτες επαγγελματικές εμφανίσεις του προκάλεσαν εντύπωση περισσότερο εξαιτίας της συμπεριφοράς του, καθώς συνήθιζε να απευθύνεται με υπεροπτικό και ειρωνικό ύφος προς τους αντιπάλους του, υιοθετώντας για τον εαυτό του το παρωνύμιο «Μέγας» και χρησιμοποιώντας στίχους ή φράσεις με τις οποίες αυτοχαρακτηριζόταν, όπως η περίφημη ρήση του πως «πετά σαν πεταλούδα, τσιμπά σαν μέλισσα». Η συμπεριφορά του και ο τρόπος που αγωνιζόταν προκάλεσαν τόσο το θαυμασμό μέρους του κοινού και των ειδικών του αθλήματος όσο και την οργή άλλων. Στη διάρκεια των αγώνων, ο Κλέι διατηρούσε τα χέρια του αρκετά χαμηλά και επιχειρούσε να αποφεύγει τα χτυπήματα περισσότερο με την κίνηση του σώματός του, αντί της συνηθισμένης παθητικής άμυνας.
Όταν το 1964 ασπάστηκε το Ισλάμ και άλλαξε το όνομά του σε Μοχάμαντ Αλι, ήταν προφανές στις συνεντεύξεις του ότι ήθελε να την “σπάσει” στην λευκή Αμερική.
Αδιαφιλονίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών, ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούσαν «The Greatest» (Ο μέγιστος) είχε συγκλονίσει τις ΗΠΑ το 1967 αρνούμενος να υπηρετήσει τη στρατιωτική του υπηρεσία και να πολεμήσει στο Βιετνάμ, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου του 1966, ο 24χρονος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών, διάσημος όχι μόνο για τις αθλητικές του επιδόσεις αλλά και για τις ριζοσπαστικές πολιτικές του θέσεις, προκάλεσε σοκ στην αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη ανακοινώνοντας την απόφασή του να μην πολεμήσει στο Βιετνάμ.
Μυημένος στο κίνημα των “Μαύρων μουσουλμάνων” από τον μαύρο ριζοσπάστη ηγέτη Μάλκολμ Χ, που δολοφονήθηκε τον Φεβρουάριο του 1965, ο Μοχάμεντ Άλι αρνήθηκε τη στράτευση για λόγους συνείδησης, ως μουσουλμάνος ιερέας. “Δεν γνωρίζω τίποτα για το Βιετνάμ και δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ. Τουλάχιστον, αυτοί δεν με φωνάζουν βρωμονέγρο”, δήλωσε το ίνδαλμα εκατομμυρίων μαύρων, διακινδυνεύοντας ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 5 ετών για λιποταξία και απώλεια του τίτλου του. Για τη στάση αυτή, αντιμετώπισε έντονη κριτική από μεγάλη μερίδα της αμερικανικής κοινής γνώμης, σε μία περίοδο που η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών συνέχιζε να υποστηρίζει την αναγκαιότητα του πολέμου στο Βιετνάμ.
Φυλακίστηκε τελικά, του αφαιρέθηκαν οι τίτλοι του και του απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε αγώνες πυγμαχίας για τρία χρόνια και έξι μήνες.
Ξαναέγινε παγκόσμιος πρωταθλητής το 1974, κερδίζοντας τους τίτλους του WBA και του WBC, όταν νίκησε με νοκ αουτ (στον 8ο γύρο) τον Τζορτζ Φόρεμαν σε έναν αγώνα που διοργανώθηκε στην Κινσάσα του τότε Ζαΐρ, σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, και έμεινε στην ιστορία ως “βροντή στη ζούγκλα” (θυμάμαι σαν παιδί που όλοι στην Ελλάδα είδαμε τον αγώνα στην τηλεόραση).
Έχασε τον τίτλο του από τα σημεία από τον Λέον Σπινκς στις 15 Φεβρουαρίου του 1978 και τον ανέκτησε στη ρεβάνς στις 15 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
Τελείωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με ήττα στα σημεία από τον Τζαμαϊκανό Τρέβορ Μπέρμπικ, στις 11 Δεκεμβρίου του 1981 στο αθλητικό κέντρο Βασίλισσα Ελισάβετ στο Νασάου.
Το 2005 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, την ανώτατη τιμητική διάκριση του αμερικανικού κράτους για τους πολίτες.
Τα τελευταία χρόνια δεν εμφανιζόταν σε εκδηλώσεις. Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση ήταν τον Απρίλιο, σε μια διοργάνωση συγκέντρωσης πόρων για το κοινωφελές ίδρυμα Κέντρο Πάρκινσον Μοχάμεντ Άλι.
Το παρατσούκλι του ήταν “Ο Καλύτερος”. Αποσύρθηκε οριστικά το 1981 με 56 νίκες και 5 ήττες στο σύνολο της καριέρας του.
Ο σπουδαιότερος πυγμάχος όλων των εποχών έζησε μια ζωή εκτός των συμβατικών πλαισίων, μία ζωή κινηματογραφικού αστέρα και ακτιβιστή.
Αυτές είναι κάποιες από τις κορυφαίες του ατάκες.
«Ήμουν ο Έλβις της πυγμαχίας»
«Ο άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο ίδιο στα 50 του με τον ίδιο τρόπο που τον έβλεπε στα 20 έχει χαραμίσει 30 χρόνια από τη ζωή του»
(Όταν αρνήθηκε να πολεμήσει στο Βιετναμ) «Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ»
«Ένας άνθρωπος χωρίς φαντασία, είναι άνθρωπος χωρίς φτερά»
«Όταν δεν μπορείς να σκεφτείς καμία καλή απάντηση, η σιωπή είναι χρυσός»
«Πέτα σαν πεταλούδα, τσίμπα σαν μέλισσα»
«Είμαι ο σπουδαιότερος και το είπα αυτό ακόμα και πριν μάθω ότι ήμουν στα αλήθεια ο σπουδαιότερος»
«Γνωρίζω που πάω και γνωρίζω την αλήθεια και δεν είμαι υποχρεωμένος να είμαι αυτός που θέλετε εσείς. Είμαι ελεύθερος να είμαι ο εαυτός μου»
«Η πυγμαχία είναι πολλοί άσπροι άντρες να παρακολουθούν δύο μαύρους να πλακώνονται»
«Εάν ονειρευτείς ποτέ ότι με δέρνεις, καλά θα κάνεις να ξυπνήσεις και να ζητήσεις συγνώμη»
«Είναι απλώς μια δουλειά. Το χορτάρι ψηλώνει, τα πουλιά πετούν, τα κύματα γλύφουν την άμμο. Εγώ δέρνω κόσμο»
