Τα drones ως μέσα ανάδειξης των παγκοσμίων πολιτιστικών μνημείων. Οι επιστήμονες από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διερευνούν πως να συλλέγουν, να επεξεργάζονται και να παρουσιάζουν ακριβείς τρισδιάστατες αναπαραστάσεις των πολιτιστικών χώρων που βρίσκονται σε δύσκολα μέρη.
Το σπήλαιο Σκλαντίνα, στο Βέλγιο οι άνθρωποι του Νεάτερνταλ το χρησιμοποιούσαν πάνω από 1.000 αιώνες πριν. Με μια πιο σύγχρονη τεχνολογία, τα drones, οι ερευνητές αυτήν την στιγμή αναζητούν τρόπους καλύτερης μελέτης, προστασίας και προβολής του.
Χρησιμοποιώντας ως μυστικό όπλο ένα drone, οι επιστήμονες από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διερευνούν πως να συλλέγουν, να επεξεργάζονται και να παρουσιάζουν ακριβείς τρισδιάστατες αναπαραστάσεις των πολιτιστικών χώρων που βρίσκονται σε δύσκολα μέρη.
Η χρήση ενός drone σε ένα τόσο πολύπλοκο περιβάλλον είναι γεμάτη προκλήσεις. Αλλά και γεμάτη ανταμοιβές.
Ο Φρεντερίν Μπεζομπέ, μηχανολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Τζον Μουρς του Λίβερπουλ αναφέρει: «Αυτό είναι ένα πολύ ειδικό περιβάλλον. Δεν υπάρχει σήμα GPS, καθώς είμαστε μέσα στην σπηλιά. Χωρίς GPS, χάνουμε την σταθεροποίηση του drone. Είναι πολύ περίπλοκο. Πρέπει να είμαστε σε απόλυτη εγρήγορση κατά την διάρκεια της πτήσης.
Σε έναν φυσιολογικό τρισδιάστατο χάρτη, με κάμερες στο έδαφος, πάντα έχεις κενά. Καθώς πάντα δουλεύεις με την ίδια οπτική, ποτέ δεν είσαι σε θέση να χαρτογραφείς με ακρίβεια τι είναι επάνω. Αλλά με ένα drone εφοδιασμένο με ευρυγώνιες κάμερες είμαστε σε θέση να καλύψουμε αυτά τα κενά μια μια μόνο κίνηση».
Το drone είναι εφοδιασμένο με τρισδιάστατες κάμερες που καταγράφουν κάθε γωνία του σπηλαίου. Κάθε αντικείμενο χαρτογραφείται στον δικό του αρχαιολογικό χώρο, στο δικό του περιβάλλον.
Οι μηχανικοί συνεργάζονται με τους αρχαιολόγους, για τους οποίους οι εικόνες που έχουν ληφθεί είναι γεμάτες υποσχέσεις. Για παράδειγμα ο προϊστορικός Κέβιν ντι Μόντιτσα αναφέρει: «Δεν μπορούμε ποτέ να έχουμε στη διάθεσή μας οπτικά όλα τα αρχαιολογικά δεδομένα του χώρου. Αλλά με τις εικόνες που παρέχονται από το drone, θα μπορούμε να διορθώνουμε τις εγκωπές που γίνονται κατά τα διάφορα στάδια της αρχαιολογικής σκαπάνης».
Η επεξεργασία μετά τη λήψη επιτρέπει την ανάπτυξη ψηφιακών τρισδιάστατων απεικονίσεων. Τα drones, λένε οι επιστήμονες, αποδεικνύονται πράγματι χρήσιμα όταν πρόκειται να προσφέρουν οικονομικά αποδοτικές λύσεις για την ανάπτυξη τρισδιάστατων μοντέλων πολιτιστικών χώρων.
Η παλαιοανθρωπολόγος Ιζαμπέλ ντε Γκρούτε από το Πανεπιστήμιο Τζον Μουρς του Λίβερμπουλ, υπεύθυνη του προγράμματος Digiart αναφέρει: «(Με τα drones) δεν χρειάζεσαι να έχεις πρόσβαση σε αυτά καθεαυτά τα σημεία. Μπορείς να καλύψεις μεγάλες περιοχές χωρίς να πρέπει να περπατήσεις σε επικίνδυνα ή πολύ ευαίσθητα μέρη. Επίσης, μπορείς να καλύψεις πολλά πράγματα στο έδαφος σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα».
Οι επιστήμονες θέλουν τώρα να χρησιμοποιήσουν αυτά τα τρισδιάστατα σχέδια για να δημιουργήσουν videogames και διαδραστικές βάσεις δεδομένων για την καλύτερη προβολή των ευρωπαϊκών πολιτιστικών αγαθών. Και γι’ αυτό χρησιμοποιούν όχι μόνο το οπτικό υλικό από τα drones αλλά και εξελιγμένα μοντέλα μικρών πολιτιστικών αντικειμένων που έχουν σκαναριστεί.
Ο Φρεντερίκ Πρετσιόζο, επιστήμονας εξειδικευμένος στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο πανεπιστήμιο της Νίκαιας στην Γαλλία, αναφέρει: «Πρώτα καταγράφουμε τα τρισδιάστατα δεδομένα, από τα οποία εξάγουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός δεδομένου πολιτισμικού αντικειμένου και χάρη σε αυτό το χαρακτηριστικό, χάρη σε αυτό το τρισδιάστατο μοντέλο, θα μπορέσουμε να συνδέσουμε αυτό το αντικείμενο με άλλα που εμφανίζονται σε άλλες βάσεις δεδομένων ή ακόμα και στο διαδίκτυο. Εάν αυτά τα άλλα αντικείμενα εμπλουτιστούν με άλλες συμπληρωματικές πληροφορίες, με πολυμέσα, θα μπορέσουμε να συνδέσουμε και το δικό μας αντικείμενο με όλες αυτές τις πληροφορίες».
Ο τελικός στόχος, λένε οι επιστήμονες, είναι να προσφερθεί στους πολίτες ένα διαδραστικό χέρι βοηθείας για μια καλύτερη και σε μεγαλύτερο βάθος κατανόηση των πολιτιστικών χώρων, ειδικά εκείνων των οποίων η πρόσβαση είναι δύσκολη ή περιορισμένη, όπως το σπήλαιο Scladina.
Ο Κέβιν Μόντιτσα αναφέρει: «Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να επισκεφτούν το σπήλαιο σε επαυξημένη πραγματικότητα και να δουν τα αντικείμενα στο αρχικό μέρος όπου βρέθηκαν και από όπου εξήχθησαν. Και η εικονική πραγματικότητα θα επιτρέψει επίσης στον απλό κόσμο να βλέπει όλο το εσωτερικό του σπηλαίου από το σπίτι του».
Η Ιζαμπέλ ντε Γκρούτε προσθέτει: «Ίσως κάνουμε τους εικονικούς επισκέπτες να αισθάνονται σαν να πηγαίνουν σε διαφορετικό μέρος και να ανακαλύψουν αυτό το νέο μέρος και να το επισκέπτονται πραγματικά. Ετσι κάνουμε πιο προσιτή την πρόσβαση στην πολιτιστική κληρονομιά, διασφαλίζοντας ότι είναι κοινή και διαθέσιμη στον οποιονδήποτε».
