Tα λείψανα του σουρεαλιστή ζωγράφου Σαλβαντόρ Νταλί θα εκταφούν σήμερα, ώστε να ληφθούν ίχνη DNA και να επιβεβαιωθεί η πατρότητα κάποιας αιτούσας.
Η είδηση επιβεβαιώθηκε από τους υπεύθυνους του Μουσείου Dalí Theatre-Museum, στο Φιγκέρες της Ισπανίας, όπου ετάφη ο μεγάλος καλλιτέχνης, που πέθανε το 1989, σε ηλικία 84 ετών. Την είδηση επιβεβαίωσε και εκπρόσωπος του Ιδρύματος Gala-Salvador Dalí Foundation.
Εδώ, σε αυτό το σημείο του Μουσείου βρίσκεται ο τάφος του Νταλί:
Το εσωτερικό του Μουσείου δεν θα είναι προσβάσιμο κατά τη διάρκεια της εκταφής και θα απαγορευτεί η φωτογράφιση, δήλωσε η εκπρόσωπος Imma Parada σε ένα e-mail, προσθέτοντας ότι θα δοθεί συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή 21 Ιουλίου.
Ενας Ισπανός δικαστής είχε αποφασίσει τον περασμένο Ιούνιο να εκταφεί ο Νταλί ώστε να ικανοποιηθεί το αίτημα κάποιας Maria Pilar Abel που ισχυρίζεται ότι είναι το νόθο παιδί του καλλιτέχνη με μια υπηρέτρια, το 1955.
«Αναζητώ την ταυτότητά μου, να βρω ποια είμαι», δήλωσε η Πιλάρ στο Reuters, την περασμένη εβδομάδα. «Θέλω μόνο να γίνει γνωστή η αλήθεια», πρόσθεσε.
Η Πιλάρ, η οποία γεννήθηκε στο Φιγκέρες το 1956, δηλώνει ότι δεν την ενδιαφέρουν τα χρήματα και η φήμη. «Ο πατέρας μου αξίζει περισσότερο από αυτό», είπε.
Η Πιλάρ είναι μια διαζευγμένη γυναίκα, μητέρα τεσσάρων παιδιών, η οποία εργάζεται ως χαρτορίχτρα σε ισπανικό κανάλι. Εχει δηλώσει ότι ανακάλυψε πως ο Νταλί και η μητέρα της είχαν ερωτική σχέση από τις διηγήσεις της γιαγιάς της. Ποτέ δεν πλησίασε τον διάσημο ζωγράφο για να του μιλήσει για τη συγγένειά τους, παρά το γεγονός ότι τον έβλεπε κατά καιρούς στην πόλη τους.
«Ποτέ δεν μιλήσαμε γι’ αυτό, αλλά κοιταζόμασταν πολύ, με νόημα… Πώς θα μπορούσα να τον ρωτήσω;», είπε η Πιλάρ στο Reuters. «Ημουν κοριτσάκι τότε», πρόσθεσε.
Η Πιλάρ ζητάει να γίνει λήψη δείγματος DNA από το «νεκρικό εκμαγείο» που είχε γίνει μεταθανάτια, κατά το βαλσάμωμα του Νταλί, αλλά τα αποτελέσματα περί πατρότητας θα ήταν ακαθόριστα, σύμφωνα με τον Guardian. Πόσο όμως είναι δυνατόν να συγκριθεί το γενετικό υλικό του Νταλί με αυτό της Πιλάρ Άβελ ώστε να διαπιστωθεί εάν όντως είναι η κόρη του, όπως αυτή διατείνεται;
«Εχει καταστραφεί το DNΑ, ο Νταλί βαλσαμώθηκε»
Οπως υποστηρίζει στην εφημερίδα La Vangiardia ο καθηγητής Ιατροδικαστικής Ναρσίς Μπαρνταλέτ, που είχε διευθύνει τις εργασίες για να βαλσαμωθεί η σορός του Νταλί στην κατοικία του στο Τόρε Γκαλατέα του Φιγκέρες, «μπορεί να έχει καταστραφεί η γενετική του δομή» λόγω των υλικών που είχαν χρησιμοποιηθεί με βάση τη φορμόλη και συνεπώς να αποβεί άκαρπη η όλη εκταφή.
Όπως τονίζεται στην εφημερίδα, ο Νταλί είχε βαλσαμωθεί, χωρίς να αφαιρεθούν τα εσωτερικά όργανα και τα σπλάχνα από το σώμα του, ακολούθως προς τη μέθοδο της ενδοαρτηριακής έγχυσης, μέσω του μηρού, οκτώ λίτρων υγρού με βάση τη φορμόλη, το οποίο διαχύθηκε σε όλα τα τριχοειδή αγγεία του σώματος εξασφαλίζοντας τη συντήρησή του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Είναι η μέθοδος αυτή αναγκαία για όλες εκείνες τις σορούς που δεν πρόκειται να ταφούν αμέσως ή πρέπει να μεταφερθούν σε άλλο σημείο ή να εκτεθούν σε άλλο μέρος. Η επέμβαση είχε διαρκέσει τρεις ώρες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπαρνταλέτ, μετά την εκταφή είναι δυνατόν να βρεθούμε ενώπιον μίας σορού που θα έχει διατηρηθεί σε πολύ καλύτερη κατάσταση από κάποια άλλη που θα είχε ταφεί κανονικά, «καθώς η φορμόλη θα συνέβαλε στην αποφυγή της σήψης της».
Όμως, αν και η ουσία αυτή συμβάλλει στη συντήρηση των ιστών, «ενδεχομένως θα έχει βλάψει τη γενετική δομή τους», τονίζει ο ίδιος στην La Vanguardia.
Στην ουσία δεν υπάρχουν άλλα οργανικά υπολείμματα του Νταλί, πλην της ίδιας του της σορού, χάρη στα οποία θα μπορούσε κανείς να πάρει δείγμα του DNA του.
Και για τον λόγο τούτο, κατά τον Μπαρνταλέτ, μολονότι η απόφαση του δικαστηρίου που κατέφυγε η Αβελ είναι καθ’ όλα σεβαστή, το προτιμότερο θα ήταν πρώτα να λάβει κανείς γενετικό δείγμα από τον πατέρα που επισήμως φέρεται να είναι ο γονέας της αιτούσης και στην περίπτωση που δεν προέκυπταν διαφωτιστικά στοιχεία, τότε να προσπαθήσει κανείς να κάνει τη σύγκριση με τον Νταλί.
Κατά την άποψη του γιατρού, «δεν υπάρχει κανείς πιο ανυπεράσπιστος από έναν νεκρό χωρίς οικογένεια».
Το νεκρικό εκμαγείο και ο βηματοδότης
Ένα από τα δείγματα που επικαλείται για το αίτημά της για εκταφή του Νταλί η Άβελ είναι το μεταθανάτιο εκμαγείο του προσώπου του, που ελήφθη κατά το βαλσάμωμά του. Σύμφωνα με την αιτούσα, ο γύψος ενδέχεται να έχει διατηρήσει επαρκές γενετικό υλικό.
Ο ίδιος ο Μπαρνταλέτ όμως τονίζει πως «ήταν αδύνατον να βρεθεί το εκμαγείο, διότι απλούστατα δεν το πήραμε, επειδή εάν το κάναμε θα είχαμε καταστρέψει τα φρύδια και το (διάσημο) μουστάκι του». Ο ίδιος τονίζει πως αφού το δοκίμασαν σε ένα από τα μάγουλα του Νταλί, έλαβαν στο τέλος την απόφαση να μην πάρουν νεκρικό εκμαγείο.
Ο ιατροδικαστής τονίζει τέλος πως εάν είχε απαθανατισθεί το πρόσωπο του Νταλί, «το εκμαγείο θα παρέμενε υπό την προστασία του ομώνυμου Ιδρύματός του, και όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει ένα τέτοιο στοιχείο».
Επιπλέον, υπενθυμίζει πως όποιο υλικό είχε χρησιμοποιηθεί κατά την επέμβαση για τη βαλσάμωση «καταστρέφεται και δεν επιτρέπεται η χρήση του από κανέναν».
Κατά τη στιγμή του θανάτου του, ο Νταλί έφερε βηματοδότη.
Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, στο πιστοποιητικό θανάτου του, που υπογράφεται από επτά ιατρούς, αναγράφει πως ο Νταλί απεβίωσε στο νοσοκομείο του Φιγκέρες στις 10.15 της 23ης Ιανουαρίου 1989, σε ηλικία 84 ετών από ανακοπή καρδιάς.
Ο Μπαρνταλέτ, που είχε συνυπογράψει το πιστοποιητικό, βρισκόταν στον θάλαμο όταν ο σουρεαλιστής ζωγράφος άφηνε την τελευταία του πνοή. Κατά τον ίδιον, από ιατρικής πλευράς ο Νταλί εξέπνευσε τριάντα λεπτά αφότου αναγράφεται στο επίσημο πιστοποιητικό.
«Κατά τη μισή ώρα αυτή, ο δάσκαλος είχε σταματήσει να αναπνέει, είχε γραμμικό εγκεφαλογράφημα, αλλά η καρδιά του συνέχιζε να κτυπά, χάρις στη βοήθεια του βηματοδότη», όπως είχε τονίσει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του στη La Vanguardia.
Ο ιατροδικαστής που γνώριζε τον θαυμασμό που έτρεφε ο Νταλί στη σύγχρονη τεχνολογία αποφάσισε να μην αφαιρέσει τον βηματοδότη από τη σορό του Νταλί, «ως μικρή σπονδή κι αναγνώριση του τι σήμαιναν για εκείνον τα μικρά θαυματουργά μηχανήματα».
Δείτε και άλλο ένα θέμα του Lifeviews.gr για τον Σαλβαντόρ Νταλί
