Αν δεν έχετε ακούσει ποτέ για την «Τραγωδία του Χταποδιού» που έπληξε το φέρι μποτ του Στέιτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης το 1963, είναι γιατί ποτέ δεν συνέβη.
Ήταν εκείνη τη χρονιά που ένα γιγαντιαίο χταπόδι τύλιξε υποτίθεται με τα πελώρια πλοκάμια του ένα από τα περίφημα πορτοκαλί πλοία της γραμμής του προαστίου, παρασύροντας στον βυθό τα πάντα.
Παρά το γεγονός ότι το μνημείο στέκεται ακόμα και σήμερα σε πάρκο του Μανχάταν, ήταν έργο ενός Νεοϋορκέζου που το περιέγραφε ως φόρο τιμής στην πόλη που είχε λατρέψει και πέρασε όλη του τη ζωή.
Τον λένε Joseph Reginella και συνεχίζει να ζει στο Στέιτεν Άιλαντ. Είναι γλύπτης και παράλληλα με τις επαγγελματικές του ασχολίες, καταφεύγει στο χιούμορ για να ξορκίσει τους κινδύνους της μητρόπολης.
Πριν από λίγα χρόνια λοιπόν βρισκόταν στο φέρι με τον μικρό ανιψιό του, ο οποίος τον τάραξε στις παιδικές ερωτήσεις για τις απειλές του νερού. Ο Reginella του διηγήθηκε έτσι μια φανταστική ιστορία για ένα πελώριο χταπόδι που είχε καταπιεί το καράβι της γραμμής στη δεκαετία του 1960, αφήνοντας τον μπόμπιρα με το στόμα ανοιχτό.
Και μετά σκέφτηκε να στήσει ένα μνημείο στη φανταστική τραγωδία! Σκάρωσε μια κανονική ιστορία με ονόματα και ημερομηνίες και τα πάντα. Πλέον το φέρι μποτ λεγόταν «Cornelius G. Kolff», είχε «εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος» μέσα σε μια θάλασσα «από μεγάλα πλοκάμια» και έστειλε στον υγρό τάφο τους 400 επιβαίνοντες από το Στέιτεν Άιλαντ για το Μανχάταν στις 22 Νοεμβρίου 1963 ακριβώς. Ναι, τη μέρα που δολοφονήθηκε ο πρόεδρος Τζον Κένεντι!
Διασφαλίζοντας έτσι το γεγονός πως η άγνωστη τραγωδία είχε θαφτεί στον Τύπο από την άλλη είδηση, εξίσου κολοσσιαία. Αργότερα έστησε και ένα σόου με κάτι φίλους και πλέον το όλο θέαμα ήταν οπτικοακουστικό: από φωτογραφίες από το εν λόγω ναυάγιο και «πειραγμένα» επίκαιρα της εποχής μέχρι και ένα σύντομο ντοκιμαντέρ για τη ναυτική τραγωδία. Ακόμα και μαρτυρίες από αυτόπτες απέσπασε ο αθεόφοβος στήνοντας μια φάρσα πρώτου μεγέθους.
Στο τέλος παρίστανε πως υπήρχε ακόμα και «Μουσείο Χταποδιού» στο Στέιτεν Άιλαντ, έτσι έγραφε τουλάχιστον το φυλλάδιο που μοίραζε στους τουρίστες του πάρκου που φιλοξενεί το άγαλμά του.
Κάποια στιγμή όμως τα Μέσα άρχισαν να παίζουν την ιστορία του, όταν και αποκαλύφθηκαν όλα. Αν και παρά το ψέμα, το μνημείο δεν έχει χάσει τη σαγήνη του…
