Μελέτη της αυτοπροσωπογραφίας από την εποχή των πορτρέτων των προϊστορικών σπηλαίων
Στη σύγχρονη εποχή των αξεσουάρ για selfies, της εμμονής για δημοσίευση φωτογραφιών και του εθισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα Μουσείο επιδιώκει να εξερευνήσει την κουλτούρα των selfies.
Το Μuseum of Selfies – ένα νέο διαδραστικό μουσείο, αφιερωμένο στην τέχνη της αυτοπροσωπογραφίας ανοίγει τις πύλες του στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια τον Απρίλιο.
Το Μουσείο στοχεύει να καταγράψει την 40.000 χρόνων ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας και του «φαινομένου της selfie» στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – κατά την οποία λέγεται ότι «φορτώνονται» περισσότερες από 2,4 εκατομμύρια selfies κάθε μέρα, σύμφωνα με το Μουσείο.
Με τη μελέτη της αυτοπροσωπογραφίας από την εποχή των πορτρέτων των προϊστορικών σπηλαίων μέχρι τη σημερινή εποχή των θανάτων που συνδέονται με selfies το Μουσείο υπόσχεται να αλλάξει τον τρόπο θέασης της ευρέως διαδεδομένης τάσης.
Το Μουσείο των Selfies είναι η δημιουργία του Τόμι Χόντον σχεδιαστή escape rooms (δωματίων απόδρασης) και του Ταΐρ Μαμέντοφ, σεναριογράφου και ηθοποιού, οι οποίοι ήθελαν να διερευνήσουν την ιστορία των selfies και γιατί οι άνθρωποι αισθάνονται την ανάγκη να αναπαράγουν εικόνες του εαυτού τους.
Οι επισκέπτες μπορούν να εξερευνήσουν την προέλευση των selfies μέσα από τον φακό της τέχνης, της ιστορίας, της τεχνολογίας και του πολιτισμού ενώ παράλληλα μπορούν να βγάλουν selfies με τις διαδραστικές εγκαταστάσεις στο Μουσείο, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Στα εκθέματα περιλαμβάνονται αυτοπροσωπογραφίες – έργα τέχνης του 21ου αιώνα, selfies στον καθρέφτη από τη Ζακλίν Κένεντι της δεκαετίας του 1960, φωτογραφίες φαγητών από το Instagram, εμβληματικές selfies από ουρανοξύστες και η περίφημη selfie στο μπάνιο. Φυσικά, υπάρχει ένα ολόκληρο τμήμα αφιερωμένο στην «τέχνη του ναρκισσιστή».
Η ιδέα για τη δημιουργία του Μουσείου γεννήθηκε όταν οι Χόντον και Μαμέντοφ έμαθαν ότι περισσότεροι άνθρωποι βγάζουν selfies με τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι στο Λούβρο στο Παρίσι, απ’ όσους βγάζουν φωτογραφία το ίδιο το έργο τέχνης.
Το Μουσείο των 8.000 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο βρίσκεται σε ένα πρώην πολυκατάστημα, χωρίζεται σε δύο τμήματα.
Το πρώτο είναι ένα timeline της selfie από την πρώτη ζωγραφιά σε σπήλαιο έως το Facebook και τις κάμερες των κινητών. «Θέλουμε να δείξουμε στους ανθρώπους ότι όλα αυτά τα πράγματα έπρεπε να συγκεντρωθούν για να γίνει ένα πράγμα η κουλτούρα των selfies» δήλωσε ο Χόντον, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Guardian». «Αν δεν είχαμε social media η selfie ίσως δεν θα είχε απογειωθεί», σημείωσε.
Το διαδίκτυο έφερε επανάσταση στη selfie, είπε ο Χόντον. «Μπορείτε να βγάλετε selfie με Polaroid, αλλά αν δεν μπορείτε να τη μοιραστείτε ή να την ανεβάσετε γρήγορα, τι αντίκτυπο θα έχει;» διερωτήθηκε. «Οι selfies είναι οικουμενικές – αντιπροσωπεύονται πολιτισμικά».
Το δεύτερο μέρος της έκθεσης είναι μια σειρά από σύγχρονους καλλιτέχνες που έχουν δημιουργήσει έργα τέχνης εμπνευσμένα από την κουλτούρα των selfies, αλλά τα ονόματά τους δεν έχουν αποκαλυφθεί προς το παρόν. Το Μουσείο ελπίζει επίσης να ανακοινώσει κάτι, το οποίο θα αξίζει να συμπεριληφθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, Guinness World Records.
Το Μουσείο των Selfies είναι κάτι περισσότερο από θεματικό πάρκο. Ο επισκέπτης μαθαίνει ότι το πρώτο φωτογραφικό αυτο-πορτρέτο έβγαλε το 1839 ο Αμερικανός κατασκευαστής λαμπτήρων και πρωτοπόρος φωτογράφος, Ρόμπερτ Κορνέλιους. Έπρεπε να μείνει ακίνητος 15 λεπτά για την απεικόνιση με την τεχνική της «δαγεροτυπίας».
Θα πρέπει να προκαλεί ανησυχία η κουλτούρα των selfies; «Όλοι έχουμε το εγώ. Οι selfies δεν είναι κακές, εκτός εάν κινδυνεύει η ψυχική σας υγεία, η σωματική σας ακεραιότητα ή η ζωή σας» δήλωσε ο Χόντον.
Η ανησυχία είναι διάχυτη σε ένα τμήμα του Μουσείου, το οποίο είναι αφιερωμένο στις selfies που οδήγησαν σε θάνατο. Περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από δυστυχήματα που συνδέονται με selfies.
Οι δημιουργοί του Μουσείου ελπίζουν οι επισκέπτες του να φεύγουν με το ερώτημα γιατί οι άνθρωποι βγάζουν φωτογραφίες.
«Οι selfies είναι εύκολο να καταγράψουν ένα ταξίδι, μια στιγμή, κάτι για να καυχηθεί κάποιος» δήλωσε ο Χόντον. «Είναι ευκολότερο να βασιστείς σε μια φωτογραφία ως μνήμη, αλλά είναι οι selfies απλά συλλεκτικές; Μήπως οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούν ως αντικατάσταση για να βιώσουν την πραγματικότητα;».
Δεν εξετάζονται τέτοια ζητήματα στο Μουσείο, το οποίο στηρίζεται στη φιλοσοφία ότι έχει αλλάξει η σχέση επισκεπτών Μουσείων και τέχνης.
«Η σχέση μεταξύ ανθρώπων και τέχνης έχει αλλάξει» ανέφερε ο Μαμέντοφ. «Τώρα οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι απλώς ένας σιωπηλός θεατής, καταναλωτής, θέλουν να αποτελούν μέρος της τέχνης.Τα μουσεία δεν είναι πλέον μόνον χώροι που βλέπεις έργα τέχνης – είναι μέρη στα οποία βγάζεις selfies και δημοσιεύονται με το #museum».
