Την τελευταία έκθεση του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής δίνει σήμερα στη δημοσιότητα ο επικεφαλής του Παναγιώτης Λιαργκόβας λίγο πριν την αντικατάσταση του.
Στο εισαγωγικό κείμενο Γίνεται αναφορά στις θετικές προοπτικές της οικονομίας, στην ασθενική ανάπτυξη που όπως αναφέρεται είναι πολύ χαμηλότερη από τις προβλέψεις αλλά και στα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η χώρα τα επόμενα χρόνια.
Περιγράφοντας με μελανά χρώματα τις πολιτικές των τελευταίων ετών το γραφείο προϋπολογισμού αναφέρει μεταξύ άλλων ότι « Η χώρα έχει βρεθεί σε μία παγίδα λιτότητας όπου η συνεχής αύξηση φορολογίας και μείωσης δαπανών μειώνουν το ΑΕΠ αυξάνουν το χρέος και φτωχοποιούν τον πληθυσμό»
Όμως ερωτηματικά προκαλεί η αναφορά ως προς τα πολλά εμπόδια που πρέπει να υπερκεραστούν καταρχάς ως το τέλος του τρέχοντος προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Οπως αναφέρεται στην έκθεση και μάλιστα με υπογράμμιση « σημειώνουμε ακόμη ότι έχουν ψηφιστεί για το 2019 και το 2020 μέτρα προσαρμογής του ασφαλιστικού και της φορολογίας και δημοσιονομικοί στόχοι ως το 2021. Αυτο το δεσμευτικό πλαίσιο θα πρέπει να εμπλουτιστεί κατά πάσα πιθανότητα με περαιτέρω στοιχεία τους επόμενους μήνες»
Αν και αυτή η φράση είναι υπογραμμισμένη δεν διευκρινίζεται αν στην έκθεση υπονοείται η λήψη επιπλέον μέτρων το επόμενο διάστημα.
Η αναφορά συνεχίζει: «οι τράπεζες παραδείγματος χάρη έχουν ετοιμάσει ένα πρόγραμμα πλειστηριασμών για τους επόμενους μήνες και τα χρόνια μετά το τέλος του μνημονίου, θα υπάρξουν επίσης σημαντικές εκκρεμότητες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στο σχεδιασμό της επόμενης μέρας καθώς η οικονομική πολιτική μας θα παρακολουθείτε σε κάθε περίπτωση από τους θεσμούς και τις αγορές»
Ακόμα το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής αναφέρει ότι «παραμένει αδιευκρίνιστο τι θα συμβεί μετά το τέλος του προγράμματος και μάλιστα παραθέτει δήλωση του Γιώργου Χουλιαρακη ότι «είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο επανόδου στις παλιές κακές δημοσιονομικές συνήθειες και συνεπώς δεν είναι μικρός ο κίνδυνος ενός δημοσιονομικού παραστρατήματος καθώς το 2019 θα είναι εκλογικό έτος».
Το γραφείο προϋπολογισμού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας πως η έξοδος στις αγορές δεν σημαίνει το τέλος της εποπτείας δηλαδή την είσοδο σε μία κατάσταση χωρίς δημοσιονομικούς κι άλλους περιορισμούς.
Ακόμη αναφέρει πως η έξοδος στις αγορές δεν ισοδυναμεί και με το τέλος της λιτότητας καθώς η χώρα έχει δεσμευθεί θεσμοθετώντας μια σειρά συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων για τα χρόνια μετά το 18 και δεύτερον πως θα πρέπει στη συνέχεια να διατηρεί υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2% μέχρι το 2060.
Ειδική αναφορά κάνει στην υπερφορολόγηση τονίζοντας πως τα τελευταία χρόνια υπήρξε μία συνεχής αύξηση του φορολογικού βάρους και κατά συνέπεια το κέντρο βάρους της δημοσιονομικής προσαρμογής θα πρέπει στο μέλλον να μετατεθεί περισσότερο στην περιστολή της κακοδιαχείρισης στο Δημόσιο όπου υπάρχουν ακόμα περιθώρια, στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στην σταδιακή μείωση των φόρων.
Το γραφείο προϋπολογισμού κάνει και πολιτικές αναφορές όσον αφορά την συναίνεση και την συνεννόηση τονίζοντας πως «η συναίνεση είναι απαραίτητη για να υπάρξει οργανωμένη εθνική προσπάθεια προσαρμογής στο μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Καμιά χώρα που ήταν πρόγραμμα δεν κατάφερε να βγει από την κρίση χωρίς να διαθέτει μια αποφασισμένη ηγεσία και ένα ελάχιστο συναίνεσης χωρίς δηλαδή έχει αποκαταστήσει ένα πνεύμα εθνικής και κοινωνική συνεννόησης για να πετύχει τους στόχους της».
Η ΕΚΘΕΣΗ του Γραφείου Πρϋπολογισμου της Βουλής
