Ο Ντάνι Όσμπορν είναι γνωστός για το μνημείο που φιλοτέχνησε για τον Όσκαρ Ουάιλντ στο Δουβλίνο.
Είναι καιρός τώρα που βαδίζει σε άλλα καλλιτεχνικά μονοπάτια, που αναζητεί άλλα εκφραστικά μέσα. Και αυτό το άλλο είναι η λάβα!
Η ιδέα τού ήρθε το 1984, όταν δούλευε στη Χιλή. Και γοητεύτηκε από τη λάβα που ρέει στα ενεργά ηφαίστεια της νοτιοαμερικανικής χώρας, στα σύνορα με την Αργεντινή. «Όταν μου μπήκε η ιδέα της λάβας, μου φάνηκε ότι ήταν ένας καλός τρόπος να πειραματιστεί κανείς» λέει.
Στην αρχή ταξίδευε στα Κανάρια, κι έφερνε από εκεί βασάλτη, που έλιωνε στο εργαστήριό του. Η ταχύτητα της ψύξης του λιωμένου βασάλτη τον οδήγησε, όμως, στο να αναζητά το υλικό του «ζωντανό», σε πλαγιές ηφαιστείων.
Η Χαβάη ήταν η πρώτη επιλογή του. Παρότι επιστράτευσε γεωλόγους και πρεσβευτές δεν εξασφάλισε πρόσβαση στα ενεργά ηφαίστεια εκεί. «Πιθανά, δέχονται πολλές αιτήσεις για περίεργα πράγματα» εξηγεί την αποτυχία του.
Κατέληξε στη Γουατεμάλα, κι εκεί βρήκε τον τέλειο «προμηθευτή»: το ηφαίστειο Πακάγια. «Χρειάζεται να ‘χεις τύχη όταν κάνεις δουλειές μ’ ένα ηφαίστειο. Πρέπει να φτάσεις εκεί την κατάλληλη στιγμή, γιατί η συμπεριφορά τους είναι απρόσμενη. Φορές δεν κάνουν τίποτα ή εκλύουν λίγη λάβα. Ή, μερικές φορές μπορεί να είναι υπερβολική, ή βίαιη» αφηγείται. Ο Ντάνι Όσμπορν εξασφάλισε πρόσβαση, κι εκεί έκανε τα πρώτα γλυπτά του από λάβα: βουτούσε τα καλούπια του στα ρυάκια της λάβας κι εκεί γέμιζαν. Δυστυχώς, το 2010, το Πακάγια θύμωσε, εξερράγη και κάλυψε την περιοχή με στάχτη (οι νεκροί ήταν πολλοί). Έκλεισε την επιχείρηση ο «προμηθευτής».
Μετά από πολλά, ο Ντάνι Όσμπορν κατάφερε ν’ αγοράσει μερικά στρέμματα στην πλαγιά ενός ηφαιστείου στη Χαβάη. Τώρα είχε τις δικές του «σοδειές» λάβας και μπορούσε να δουλεύει ανεμπόδιστα. Για την ώρα, μόνο μικρά εγκαύματα έχει «πληρώσει», άντε και κανέναν σβώλο λάβας να χώνεται στην μπότα του. «Τα ηφαίστεια έχουν κακή φήμη, ότι σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους. Και δικαίως, σε ορισμένες περιοχές. Αλλά υπάρχουν περισσότερο επικίνδυνα ηφαίστεια και λιγότερο επικίνδυνα ηφαίστεια» λέει η εμπειρία του.
Προς το παρόν, έχει φιλοτεχνήσει πάνω από 40 γλυπτά από λάβα, αλλά μόνον τα 25 επιβίωσαν. «Ορισμένα από αυτά δεν καταφέρνουν να βγάλουν την κατάβαση απ’ το βουνό» εξηγεί. Λόγω του εύθραυστου της λάβας που έχει ψυχθεί.
Έχει ήδη κάνει κάποιες μικρές εκθέσεις στην Ευρώπη και τον Καναδά και είναι, τώρα, έτοιμος για μια μεγάλη έκθεση των έργων του.
Για τον Ντάνι Όσμπορν, η λάβα είναι ένα είδος αρχέγονου υλικού από το οποίο έχουν προέλθει τα πάντα στον κόσμο, ακόμη κι ο άνθρωπος: «Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένα μεγάλο άλμα στον χρόνο. Γι’ αυτόν τον λόγο έχει τόσο μεγάλη συμβολική αξία για μένα. Είναι αυτό το είδος του ουσιαστικού μάτριξ-υλικού των πάντων, σήμερα.»
