Μια ταινία επιστημονικής φαντασίας με εξωγήινους, απόκοσμους και τρομακτικούς. Και τελικά μια ταινία – Arrival – που μιλά για τον άνθρωπο.
Μια από τις ωραίες εκπλήξεις της φετινής κινηματογραφικής χρονιάς (που είχε αρκετή λάσπη δυστυχώς) το Arrival (η Άφιξη) έφτασε στις οθόνες μας και σίγουρα αξίζει την προσοχή μας.
Με μια πρώτη ματιά η ιστορία είναι τυπικά για επιστημονική φαντασία. 12 διαστημόπλοια προσγειώνονται σε διάφορες τοποθεσίες στη γη και όλοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους εξωγήινους. Στις ΗΠΑ μια γλωσσολόγος επιχειρεί να “λύσει” το εμπόδιο της διαφορετικής γλώσσας, η οποία όμως δεν είναι απλά διαφορετική αλλά είναι μια τελειώς “ξένη” μορφή σκέψης και αντίληψης του κόσμου. Η αγωνία μεγαλώνει συνεχώς καθώς διάφορες χώρες ετοιμάζονται να επιτεθούν στους εξωγήινους που πιστεύουν ότι τους απειλούν.
Κι όμως η πραγματική ιστορία της ταινίας, και η έκπληξη της, είναι πως ασχολείται ουσιαστικά όχι με τους παράξενους εξωγήινους αλλά με τον άνθρωπο. Το πως νιώθει και καταλαβαίνει την έννοια του “ξένου”, το πως είναι έτοιμος να πολεμήσει ότι δεν κατανοεί, το πως μπορεί να παραμείνει κλεισμένος στον εαυτό του. Η ταινία δεν διακρίνεται ούτε για τα οπτικά εφέ (έχει αλλά είναι απλώς τα ελάχιστα για να στηθεί η πλοκή), ούτε τα συνταρακτικά σκηνικά. Αντίθετα εστιάζει στα πρόσωπα, στις αναζητήσεις και τις αγωνίες τους, τις αναμνήσεις και τα ταμπού που κουβαλάνε. Και τελικά καταλήγει σε μια κάθαρση αυτογνωσίας, όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν όχι να μιλούν με τους εξωγήινους αλλά μεταξύ τους.
Καλή μουσική, μια στιβαρή χαμηλών τόνων σκηνοθεσία, μια Amy Adams που σηκώνει όλη την ταινία χωρίς να αφήνει χώρο για κανένα άλλο ηθοποίο. Πραγματικά ένα εντυπωσιακό Arrival.
Δείτε το site της ταινίας και το trailer.
