Polina: Ο Χορός είναι η Ζωή μου-Polina, danser sa vie: Σε σκηνοθεσία της διάσημης χορογράφου Αντζελίν Πρελζοκάζ, η ιστορία μιας χορεύτριας και το μεγάλο της ταξίδι από τη Μόσχα στο Παρίσι και από εκεί στην κορυφή του κόσμου. Βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ του Μπαστιέν Βιβ.
Polina: Ο Χορός είναι η Ζωή μου-Polina, danser sa vie: Σε σκηνοθεσία της διάσημης χορογράφου Αντζελίν Πρελζοκάζ.
Μόσχα, αρχές της δεκαετίας του ’90. Η 8χρονη Πολίνα είναι μια προικισμένη μπαλαρίνα. Παρά την φτωχική της καταγωγή, γίνεται δεκτή στη φημισμένη σχολή του Καθηγητή Μποζίνσκι, ο οποίος εκπαιδεύει χορευτές για τα μπαλέτα Μπολσόι. Εκείνος αμέσως αντιλαμβάνεται το φοβερό της ταλέντο και την κάνει να εργαστεί τόσο σκληρά που στα 18 της το όνειρό της επιτέλους γίνεται πραγματικότητα και κερδίζει μια θέση στα Μπολσόι. Εκεί, θα γνωρίσει τον Αντριάν, έναν γοητευτικό Γάλλο χορευτή που θα την βοηθήσει να ανακαλύψει την αγάπη αλλά, το κυριότερο, μια νέα μορφή χορού, πιο σύγχρονη και εκφραστική – ένα είδος χορού που θα αλλάξει την ζωή της για πάντα.
Από graphic novel στη μεγάλη οθόνη
Η κινηματογραφική μεταφορά της ταινίας είναι βασισμένη πάνω στο διάσημο graphic novel του Μπαστιέν Βιβέ, «Polina». Αυτό που ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Άντζελιν Πρελιοκάτζ σχετικά με το graphic novel ήταν ο ουσιαστικός ρεαλισμός με τον οποίο προσεγγίζει τις ζωές των χορευτών. «Αυτό που με ενδιέφερε ήταν το μονοπάτι που η Polina αποφάσισε να ακολουθήσει και το πώς κατάφερε να μετατρέψει τις αδυναμίες της σε δημιουργικότητα και κατ’ επέκταση, σε επιτυχία. Από τη στιγμή που άρχισα να χορεύω, έχω γνωρίσει άπειρους χορευτές. Άλλους εξαιρετικά ταλαντούχους, άλλους λιγότερο. Άλλωστε, δεν είναι τελικά μόνο οι πιο ταλαντούχοι που κάνουν καριέρα, αλλά και αυτοί που διαθέτουν πείσμα, δυναμικότητα και εργατικότητα».
Η σεναριακή πένα της Βαλερί Μουλέρ άλλοτε παραμένει απόλυτα πιστή στην πλοκή του graphic novel και άλλοτε φέρνει τα πάνω κάτω. «Είναι αλήθεια ότι κάποια πράγματα που δεν διευκρινίζονται στο κόμικ, εμένα με ενδιέφερε πολύ να προσδιοριστούν περισσότερο στην ταινία. Ένα από αυτά, για παράδειγμα, είναι οι γονείς της Polina και η κοινωνική τους τάξη. Αυτή η ταπεινή καταγωγή είναι κοινός τόπος για αρκετούς χορευτές. Και ο Άντζελιν έχει μια αντίστοιχη καταγωγή. Θέλαμε να επιμείνουμε στην ιδέα ότι όταν δεν έχεις απολύτως τίποτα άλλο στη ζωή σου, έχεις ακόμη το σώμα σου και πως το μόνο πράγμα που έχει ανάγκη το σώμα είναι να εκφραστεί και η έκφραση έρχεται μόνο μέσω της δουλειάς!», σχολιάζει η Μουλέρ.
«Η δουλειά μου εκφράζει την απώλεια και την κενότητα της ανθρώπινης φύσης».
Στην ταινία καταλυτικό ρόλο παίζει η εξαιρετική και πάντα αγαπητή Ζιλιέτ Μπινός, που υποδύεται μια χορογράφο, τη Λίρια. Οι σκηνοθέτες παραδέχονται ότι η επιλογή της για τον συγκεκριμένο ρόλο ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανή και απαραίτητη. «Η Μπινός είναι μία χορεύτρια που έχει δουλέψει με τον Άκραμ Καν. Έχει αδιαμφισβήτητο ταλέντο ως ηθοποιός, έχει χορευτική εμπειρία, γεγονός που της δίνει μια δυνατή σχέση με το σώμα. Το να υποδυθεί μια χορογράφο ήταν μάλλον κάτι απολύτως λογικό τόσο για την ίδια, όσο και για εμάς», τονίζει η Βαλερί. Η Μπινός έκανε εξάσκηση για τις ανάγκες της ταινίες καθημερινά για έξι μήνες, γιατί ο βασικός σκοπός ήταν ότι όσοι φαίνονται να χορεύουν στην ταινία, να χορεύουν οι ίδιοι αληθινά.
Σε μια σκηνή της ταινίας, η Μπινός λέει: «η δουλειά μου εκφράζει την απώλεια και την κενότητα της ανθρώπινης φύσης». Όπως παραδέχεται σε συνέντευξή του ο Άντζελιν, όντως αυτό είναι κάτι που έχει επηρεάσει ολόκληρη τη ζωή του, τόσο ως προσωπικότητα, όσο και ως επαγγελματία. «Αυτή η ατάκα είναι εμπνευσμένη από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, ο οποίος πρεσβεύει ότι η αγάπη υπάρχει επειδή κάθε άνθρωπος είναι χωρισμένος στα δύο και ψάχνει για το άλλο του μισό. Είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι σε πολλές χορογραφίες μου σε συγκεκριμένα ντουέτα, έχω παίξει πολύ με αυτή την ιδέα».
Για την αναζήτηση της τέλεια πρωταγωνίστριας, τα πράγματα αποδείχτηκαν πιο σύνθετα. «Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά ψάχναμε για μία ηθοποιό που είχε και χορευτική παιδεία. Σύντομα, όμως, διαπιστώσαμε ότι αν δεν είναι κατά κύριο λόγο χορεύτρια, θα δυσκολευτούμε πολύ. Περάσαμε από οντισιόν 300 κορίτσια στην Ευρώπη. Συνέχεια συναντούσαμε χορεύτριες που ήταν εξαιρετικές μπαλαρίνες, αλλά μέτριες στο σύγχρονο χορό. Έτσι αποφασίσαμε να ψάξουμε την πρωταγωνίστριά μας στη Ρωσία, όπου και τελικά είδαμε πάνω από 600 χορεύτριες. Όταν είδαμε την Αναστασία καταλάβαμε ότι αυτή είναι η Polina. Εκτός από τις χορευτικές τις επιδεξιότητες, είχε και μια έντονη παρουσία στην οθόνη, αρκετά μυστηριώδη. Είναι συγκρατημένη αλλά και πολύ δυνατή. Άλλωστε, δεν είναι μία ταινία πολύ… «ομιλητική». Πολλά από τα συναισθήματα εκφράζονται μέσω του σώματος και των ματιών», εξηγεί η Βαλερί.
«Polina» Trivia
Ο βασικός λόγος για τον οποίο η ταινία γυρίστηκε σε σινεμασκόπ είναι ότι με τον τρόπο αυτό οι χορευτές μπορούσαν να έχουν και τα δύο χέρια ανοιχτά εντελώς, χωρίς περιορισμό στον τρόπο γυρίσματος.
Η «Polina» έχει κάποιες σαφείς και κάποιες λιγότερο σαφείς αναφορές σε ταινίες όπως: The Red Shoes, All that Jazz, Billy Elliott και, φυσικά, όλες τις ταινίες του Fred Astaire.
Η «Polina» είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Άντζελιν Πρελιοκάτζ, ο οποίος είναι διάσημος χορογράφος παγκοσμίως.
25 Μαΐου στους κινηματογράφους από την ODEON
ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Σκηνοθεσία Βαλερί Μουλέρ
Άντζελιν Πρελιοκάτζ
Σενάριο Βαλερί Μουλέρ (βασισμένο στο graphic novel του Μπαστιέν Βιβέ, “Polina”).
Παραγωγή Ντιτιέρ Κρεστ
Γκαέλ Μπαϊσιέρ
Ηθοποιοί Αναστάσια Σέβτσοβα
Ζιλιέτ Μπινός
Νιλς Σνάιντερ
Αλεκσέι Γκούσκοβ
Φωτογραφία Ζορζ Λεχαπτουά
Μοντάζ Φαμπρίς Ρουάουντ
Γκιγιόμ Σαϊνιόλ
Σχεδιασμός παραγωγής Τομά Μπακενί
Μουσική 79D
Διάρκεια 112’
Είδος Δραματική
Διανομή Odeon
