Σύμφωνα με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ξεκίνησε η διαδικασία για την αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφών F 16, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον προς την αμερικανική κυβέρνηση για την προμήθεια αεροσκαφών πέμπτης γενιάς (F-35) και βρίσκεται σε τελικό στάδιο η υποστήριξη και συντήρηση των αντιαεροπορικών πυραύλων S-300. Εξοπλισμοί δηλαδή με τον “τόνο” και όχι με το κιλό!
Δηλαδή η Ελλάδα πήρε το όπλο της; Λίγο δύσκολο καθώς όλα τα παραπάνω είναι μόνο το πρώτο βήμα για μια μεγάλη διαδικασία που θα κρατήσει χρόνια (αν ξεκινήσει). Και μιλάμε βέβαια για τον χρόνο που θα χρειαστεί η χώρα μας για να διαπραγματευτεί την αναβάθμιση των 120 και παραπάνω μαχητικών F16 που διαθέτουμε, τα οποία πλέον “γερνάνε” επικίνδυνα, τόσο σε χρόνια, σε χρήση πάνω από το Αιγαίο αλλά και συγκριτικά με τα ήδη αναβαθμισμένα τουρκικά.
Όσο για το F35, αυτό είναι το μαχητικό 5ης γενιάς που θα αποτελέσει τον κορμό σχεδόν όλων των αεροποριών της Δύσης, ένα stealth μαχητικό, πανάκριβο (πάνω από 100 εκατ δολάρια το ένα σε σημερινές τιμές), με μεγάλες απαιτήσεις συντήρησης και υποδομών. Ένα αεροσκάφος όμως καινοτομικό, που ήδη εχει παραγγγείλει η Τουρκία (προγραμματίζει να πάρει 100) και μέσα στην επόμενη 5ετία θα έχει τουλάχιστον προμηθευεί πάνω από 30.
Με απλά λόγια έστω και πολύ αργά (καθώς η οικονομική κρίση είχε παγώσει κάθε είδους νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα) η χώρα μας δείχνει να ξεκινά και πάλι κάποια προσπάθεια αναζήτησης νέων οπλικών συστημάτων, την ίδια ώρα που η Τουρκία έχει ξεφύγει στο ίδιο ζήτημα. Η γειτονική χώρα ήδη έχει χτίσει δικές της κορβέτες και φρεγάτες, αυτοκινούμενα πυροβόλα, άρματα μεταφοράς προσωπικού, ραντάρ, δορυφόρους, εξελιγμένα πυρομαχικά, πυραύλους κάθε τύπου, υποβρύχια, ετοιμάζεται να ξεκινήσει την παραγωγή δικού της άρματος μάχης και δεν δείχνει να σταματά πουθενά στον υπερεξοπλισμό της.
Πόσο θα μας κοστίσει το “πακέτο”; Κανείς δεν ξέρει καθώς μιλάμε για τεράστια κόστη, τα οποία θα απλωθούν σε βάθος χρόνου, θα εξαρτηθούν από την όποια ξένη χρηματοδότηση και βοήθεια. Κι αυτά βέβαια αν καταφέρουμε να κάνουμε μια παραγγελία, αν καταφέρουμε να την χρηματοδοτήσουμε μέσα στην ύφεση και αν καταφέρουμε στην συνέχεια να συντηρήσουμε τα όποια νέα όπλα ώστε να μην αχρηστεύονται στην πρώτη έλλειψη ανταλλακτικών.
