Γιατί ο Κακλαμάνης ζήτησε Ευχέλαιο στη Βουλή
Ευχέλαιο στη Βουλή ζήτησε ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης ο οποίος βρισκόταν στην έδρα για τη συζήτηση επίκαιρων ερωτήσεων.
Συνολικά από τις 12 επίκαιρες ερωτήσεις συζητήθηκε μόλις μια, λόγω απουσίας των αρμόδιων υπουργών.
«Άντε να κάνουμε και κανένα ευχέλαιο μπας και τη Δευτέρα έχουμε περισσότερες» είπε ο κ. Κακλαμάνης.
Στο ίδιο θέμα αναφέρθηκε αμέσως μετά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ανδρέας Λοβέρδος.
«Είναι κατάντια πρωτοφανής για το Κοινοβούλιο. Μιλάμε για μια κυβέρνηση αντιδημοκρατική. Δεν θέλει τον έλεγχο, δεν θέλει να της κάνουν κριτική. Μια στις δώδεκα επίκαιρες ερωτήσεις, με κυβέρνηση που έχει σειρά υφυπουργών που μπορούν να καλύψουν μια αδυναμία του υπουργού τους» σημείωσε ο κ. Λοβέρδος.
Δείτε το βίντεο:
Δείτε το site του Νικήτα Κακλαμάνη, το facebook και το twitter
Δείτε το facebook, το twitter, και στο site του Ανδρέα Λοβέρδου
Δείτε πληροφορίες για το Ευχέλαιο
Ευχέλαιο αποκαλείται από μερικές χριστιανικές ομολογίες το μυστήριο το οποίο θεμελιώνεται στην Καινή Διαθήκη, σύμφωνα με το οποίο οι ιερείς δια επικλήσεως ευχών και χρίσεως με έλαιο των πιστών, τελούν ιερουργία προς άφεση αμαρτιών και πιο συγκεκριμένα για ψυχοσωματική υγεία. Το Μυστήριο του Ευχελαίου αναγνωρίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Καθολική Εκκλησία, η Εκκλησία των Αρμενίων και η Εκκλησία των Κοπτών. Η Εκκλησία των Διαμαρτυρομένων το έχει απορρίψει. Ο Λούθηρος το έχει “ανεχθεί” ως “καλή παραμυθητική τελετή” για βαριά ασθενείς. Από τους Ρωμαιοκαθολικούς το μυστήριο αυτό καλείται και “έσχατο μυστήριο επί επιθανάτιας κλίνης.
Εκτός όμως των παραπάνω αναφορών στη Καινή Διαθήκη που αποτελούν και τον πυρήνα της καθιέρωσης της τελετουργικής ανάπτυξης αυτού του Μυστηρίου, σημειώνεται ότι και από την αρχαιότητα και κατά τους αποστολικούς χρόνους υπήρχαν τα λεγόμενα “ιάματα” ή “χαρίσματα ιαμάτων” με θεραπευτική ιδιότητα, (των οποίων γίνεται λόγος στην προς Κορινθίους Α΄ επιστολή, ιβ:9) τα οποία έκαναν χρήση και οι πρώτοι χριστιανοί χωρίς όμως αυτά να έχουν σύνδεση με τη τάξη των ιερέων. Έτσι γίνεται διάκριση αυτών από το μυστήριο του Ευχελαίου όπως ορίσθηκε από τους Αποστόλους και δι΄ αυτών τελείται από επισκόπους και ιερείς.
Κατά τον 4ο αιώνα υπήρχαν ήδη ειδικές ευχές για την ευλογία του ελαίου [4]. Ομοίως και στο περίφημο “Ευχολόγιο του Σεραπίωνα” όπου περιλαμβάνει μακρά “ευχή ελαίου νοσούντων”. Όσον αφορά επί της τελετουργίας φέρεται να καθορίστηκε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αρσένιο (1255 – 1260) αν και προϋπήρχαν σχετικές διατάξεις σε άλλα Πατριαρχεία. Ιδιαίτερο λόγο περί του μυστηρίου του Ευχελαίου έχει κάνει ο Συμεών ο Θεσσαλονίκης με τον τίτλο “Περί της ιεράς τελετής του αγίου ελαίου”.
