Καθημερινός ρατσισμός και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Αυτή είναι η ζωή των Ατόμων με Αναπηρία στην Ελλάδα, την οποία βιώνει η τραγουδίστρια Πένυ Σκάρου από το 2014, όταν ένα όχημα την παρέσυρε με το μηχανάκι της και της άλλαξε τη ζωή.
Το ατύχημα είχε συμβεί ξημερώματα στην Πειραιώς. Η Πένυ Σκάρου φορούσε κράνος, τα τραύματα στο σώμα της ήταν πολλά και σοβαρά. Το δεξί της πόδι ακρωτηριάστηκε από το γόνατο, ενώ το πρόσωπό της παραμορφώθηκε από τα χτυπήματα.
«Υφίσταμαι ρατσισμό σχεδόν καθημερινά. Ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα άτομα με αναπηρίες δεν έχουν θέση στην Ελλάδα. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πλειονότητα των Ελλήνων. Το βλέπω στους δρόμους, όπου οδηγώ ένα μικρό αυτοκίνητο. Έχω αναπηρικό σήμα και μου κορνάρουν και με βρίζουν στον δρόμο γιατί δεν τρέχω», είπε η νεαρή σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Espresso.
«Πήγα για να δουλέψω και με ρώτησε υποτιμητικά ένας καλλιτέχνης: Εσύ είσαι με το κομμένο πόδι;». Η Πένυ Σκάρου, η οποία στην αρχή της καριέρας της τραγουδούσε μαζί με τον Στέφανο Κορκολή, αποκαλύπτει ότι για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά έχει ζητήσει βοήθεια από σημαντικούς καλλιτέχνες. «To έκανα για να μπορέσω να επιβιώσω και να υπάρχω καλλιτεχνικά και μου γύρισαν την πλάτη».
Η Πένυ Σκάρου φωτογραφήθηκε στο ρινγκ και στο ποδήλατό της με το τεχνητό της πόδι:
«Να πω ότι δεν αντιμετωπίζω προβλήματα και δυσκολίες, φορώντας ένα τεχνητό πόδι, θα ήταν ψέμα. Μπορεί να με βλέπουν οι άλλοι να χαμογελάω και αν περπατώ αλλά μόνο η ψυχή μου το ξέρει τι έχω περάσει και περνάω», εξομολογήθηκε η Πένυ χαμογελώντας «Πηγαίνω τακτικά στην Ολλανδία και κάνω σεμινάρια για το πως μπορώ να κινούμαι άνετα με τεχνητό πόδι».
Η τραγουδίστρια έστειλε κι ένα μήνυμα για όλα τα νέα παιδιά που κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας:
«Κάθε χρόνο γράφω κάποιες συμβουλές για νέα παιδιά που οδηγούν μηχανάκια στη ζούγκλα της Αθήνας. Το φετινό μου μήνυμα είναι: Παιδιά πετάξτε τα μηχανάκια. Την ώρα του ατυχήματός μου, ένας νεαρός και ένας γεράκος με κρατούσαν στο έδαφος για να μην κουνιέμαι επί 40 λεπτά, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να με πάρει. Τον ρώτησα τι έκανα και μου είπε ότι φώναζα ”πονάω”, ενώ κάποιοι διερχόμενοι με φωτογράφιζαν αιμόφυρτη και σμπαραλιασμένη».
Δεν απέκλεισε να μετακομίσει μόνιμα στην Ολλανδία, όπου η ζωή είναι πιο εύκολη για τους Α.με.Α.
