Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν εδραιωθεί στην καθημερινότητα των περισσότερων πολιτών. Πριν μία δεκαετία θα λέγαμε πως για κάποιον ή κάποια που ήθελε να φλερτάρει «παράνομα» τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Σήμερα οι Έλληνες έχουν την απιστία στο τσεπάκι τους. Έτσι, η Ελληνική απιστία έχει συνεργό το Ίντερνετ, με πρωταγωνιστές το: Facebook, twitter, Instagram, tinder, snapchat και διάφορα άλλα μέσα που αποτελούν του συνένοχους στο «έγκλημα».
Ο μόνος τρόπος ήταν οι τηλεφωνικές συνομιλίες και η φυσική επαφή. Το σκηνικό μετά το 2005 περίπου βλέπουμε πως έχει αλλάξει ριζικά. Ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, φωτογραφιών, βίντεο ακόμα και εφαρμογές που έχουν ως μοναδικό σκοπό την ανταλλαγή φωτογραφιών οι οποίες είναι εμφανείς για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά και εφαρμογές γνωριμιών που διατηρούν την ανωνυμία μας.
Και όλα αυτά φυσικά καλά ασφαλισμένα με κωδικούς και δικλείδες ασφαλείας.
Οι υπολογιστές κλειδωμένοι με κωδικό πρόσβασης, τα κινητά με κωδικό οθόνης, δακτυλικό αποτύπωμα, ακόμα και αναγνώριση προσώπου. Και αν υποθέσουμε πως γνωρίζουμε τα παραπάνω ερχόμαστε αντιμέτωποι με το δυσκολότερο βήμα, το όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης για την εφαρμογή που μας ενδιαφέρει.
Τι γίνεται όμως όταν βλέπουμε τον σύζυγο ή την σύζυγο να αφιερώνει αρκετές ώρες ημερησίως πάνω από ένα τηλέφωνο ή υπολογιστή κάνοντας surfing στο ίντερνετ και στα social media. Περίεργα μηνύματα και συνομιλίες συνεχώς, που στο τέλος της ημέρας διαγράφονται και το μόνο που μένει είναι η απορία για το ποιός ήταν και τι έλεγε.
Δεκάδες φορές έχουμε δει να ανταλλάσσονται γυμνές φωτογραφίες, μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου ακόμα και βίντεο με σεξουαλικές πράξεις. Τα οποία στην συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το άτομο στο οποίο τα στείλαμε ως μέσω εκβιασμού για την συνέχισης των σεξουαλικών πράξεων ή ακόμα και την κοινωνική «γελοιοποίησης» μας.
Φωτογραφίες που είχαμε στείλει εμείς στον εκάστοτε σύντροφο να βρεθούν ξαφνικά στα χέρια του εργοδότη, συζύγου, γονέων ακόμη και παιδιών με μόνο σκοπό να επηρεάσουν την κοινωνικής μας εικόνα ή την οικογενειακή κατάσταση.
Το φαινόμενο αυτό δεν θα λέγαμε πως δημιουργήθηκε μέσω των κοινωνικό δικτύων, πάντα υπήρχε, απλά τώρα το κοινό με το οποίο μπορούμε να επικοινωνήσουμε άμεσα έχει αυξηθεί κατά πολύ.
Επίσης σημαντικό παράγοντα αποτελεί το γεγονός πως μέσω μίας ηλεκτρονικής συνομιλίας δεν έχουμε ηθικές αναστολές. Για πολλούς ανθρώπους είναι πιο εύκολο να κάνουν την πρώτη γνωριμία μέσω του ίντερνετ, να έχουν επαφές για κάποιο καιρό από εκεί και έπειτα να βρεθούν από κοντά και να προβούν στην πράξη, παρά να γνωρίσουν έναν άνθρωπο σε κάποιο καφέ ή μπαρ και να προβούν άμεσα στην απιστία.
Πολλοί άνθρωποι έρχονται και ζητούν σε κινητά και υπολογιστές ανάκτηση διαγραμμένων δεδομένων χωρίς να γνωρίζουν τι θα αντικρίσουν και αν θα μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως πρέπει να ζούμε στο «σκοτάδι» απλά όταν αποφασίζουμε να προβούμε σε τέτοια διαδικασία να είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο.
Δεν σημαίνει ότι οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε συνομιλεί στο facebook ή στα κοινωνικά δίκτυα διαπράττει αυτόματα και απιστία, ακόμα και αν δεν μας αφήνει να δούμε τις συνομιλίες αυτές. Είναι πολλοί άνθρωποι που στην πραγματικότητα θέλουν να διασφαλίσουν τα προσωπικά τους δεδομένα για ηθικούς και μόνο λόγους, χωρίς να έχουν πραγματικά τίποτα να κρύψουν. Ανήκει όμως ο/η σύντροφός μας σε αυτήν την κατηγορία;
Ντετέκτιβ Πελεκάσης Νίκος και Συνεργάτες
Ντετέκτιβ Πειραιάς
pelekasis-detective.gr
