Το πρόσωπο μίας Σκωτσέζας γυναίκας που κατηγορήθηκε για «μαγεία» πριν από περισσότερα 300 χρόνια ανακατασκεύασαν επιστήμονες εγκληματολογίας.
Το όνομα της γυναίκας είναι Λίλια Άιντε και μπήκε στην φυλακή το 1704 λίγο πριν καεί ζωντανή επειδή «ομολόγησε» πως ήταν μάγισσα και πως έκανε σεξ με τον διάβολο.
Οι ντόπιοι τότε την έκαψαν κάτω από έναν τεράστιο βράχο στην ακτή Fife, μάλλον για να σιγουρευτούν πως δεν θα καταφέρει να βγει από τον τάφο.
Τα οστά της, μεταξύ άλλων και το κρανίο της, ξεθάφτηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα από αρχαιολόγους.
Το κρανίο της κατέληξε στο Μουσείο Πανεπιστημίου του St. Andrews και παρ΄όλο που χάθηκε τον 20ο αιώνα, έχουν ακόμη σωθεί φωτογραφίες του.
Σήμερα, μία από τις παραγωγές του BBC σε συνεργασία με την ιστορικό Λουίς Γιομαν θέλησαν να αναπαραστήσουν το πρόσωπο της «μάγισσας» έχοντας ως μοναδικό δεδομένο αυτές τις φωτογραφίες του κρανίου της.
Την δουλειά λοιπόν πραγματοποίησε ο εγκληματολόγος Δρ. Christopher Rynn από το Κέντρο Ανατομίας και Ανθρώπινης Αναγνώρισης του Πανεπιστημίου του Dundee χρησιμοποιώντας τρισδιάστατη εικονική γλυπτική και ιατροδικαστικές μεθόδους αναδόμησης του προσώπου.
«Δεν είχα κανένα λόγο να απεικονίσω την Λίλια με δυσάρεστη ή κακιασμένη έκφραση. Η ίδια είχε άλλωστε ένα ήσυχο και ευγενικό πρόσωπο στην πραγματικότητα.
Το έργο είναι ουσιαστικά η συνέχεια της έρευνας, καθώς η «Ομάδα Ιστορίας της Σκωτίας» και ο αρχαιολόγος Ντάγκλας Σπάιρς είχαν βρει πριν λίγο καιρό τον πιθανό σημείο στις ακτές Fife όπου πιθανός να έθαψαν την γυναίκα.
Ο παρουσιαστής Susan Morrison δήλωσε: “Ήταν μια πραγματικά ανατριχιαστική στιγμή όταν μας έδειξαν το πρόσωπο της Λίλιας.
«Αυτό που είδαμε ήταν το πρόσωπο μίας γυναίκας με την οποία θα μπορούσατε να συνομιλήσουμε, αν και γνωρίζαμε την ιστορία μας, ήταν λίγο δύσκολο να την κοιτάξουμε στα μάτια», πρόσθεσε.
Η Λίλιαν Άιντε βασανίστηκε στη φυλακή και πιστεύεται πως η ίδια έβαλε μόνη της τέλος στον εαυτό της.
Η ιστορικός Λουίς Γιόμαν περιέγραψε το κλίμα γύρω από το οποίο θα έγινε η καταδίκη της.
Η ιστορικός Λουίς Γιόμαν
«Νομίζω πως ήταν ένα πολύ έξυπνο και εφευρετικό άτομο. Όταν την ανέκριναν της ζητούσαν να τους πει και τα ονόματα των άλλων «μαγισσών».
Η ίδια δεν μπόρεσε να δώσει τα ονόματα των άλλων «μαγισσών» και έτσι έδωσε μόνο τα ονόματα που ήταν ήδη γνωστά.
Οι ταφές των πιθανολογούμενων μαγισσών ήταν ασυνήθιστες καθώς τα σώματά τους συνήθως καίγονταν μέχρι να γίνουν στάχτη πάνω σε πασσάλους.
Φοβούνταν πως ο διάβολος θα μπορούσε να κλέψει τέτοια πτώματα και να τα ζωντανέψει για να βασανίσουν τους ζωντανούς, γεγονός πουν εξηγεί γιατί η πέτρινη πλάκα τοποθετήθηκε πάνω από τον τάφο».
Η ιστορικός συνέχισε λέγοντας: «Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι γείτονές της νόμιζαν πως ήταν ένα τέρας, την στιγμή που η ίδια ήταν αθώα και υπέφερε απάνθρωπα βασανιστήρια. Το μόνο που είναι τερατώδες εδώ είναι η επιβολή δικαιοσύνης. Η Λίλιαν είχε ένα μοναχικό αχρείο θάνατο, αλλά ήταν μία θαρραλέα γυναίκα.
«Μέσα από αυτή την αναπαράσταση μπορέσαμε να κοιτάξουμε το πρόσωπό της και να την δούμε ως έναν κανονικό άνθρωπο, ελπίζοντας έτσι πως θα πάρει μία πιο στοχαστική θέση στην ιστορία της Σκωτίας», κατέληξε η Γιόμαν.
