Κάποτε, τα πλούτη και το στάτους ενός ανθρώπου μετριόντουσαν ανάλογα με τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα ακριβά κοσμήματα, τα γιοτ, τα πανάκριβα ρούχα ή παπούτσια αλλά και ατελείωτα ταξίδια τους ανά τον κόσμο. Όλα αυτά, όμως, ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Πλέον, οι εκατομμυριούχοι του πλανήτη επιδίδονται σε έναν ιδιότυπο αγώνα συλλογής… διαβατηρίων!
Όλα αυτά, όμως, ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Πλέον, οι εκατομμυριούχοι του πλανήτη επιδίδονται σε έναν ιδιότυπο αγώνα συλλογής… διαβατηρίων!
Τη σήμερον ημέρα, η ιθαγένεια αγοράζεται και πωλείται. Και για τους πλούσιους, όσα περισσότερα διαβατήρια έχει κάποιος στην κατοχή του τόσο το καλύτερο. Τα προγράμματα απόκτησης ιθαγένειας «γεννήθηκαν» το 1984 όταν οι πολιτικοί αρχηγοί σε δύο νησιά της Καραϊβικής αποφάσισαν να προτρέψουν τους… έχοντες του πλανήτη να επενδύσουν χρήματα στην οικονομία τους με αντάλλαγμα ένα διαβατήριο -ένα έγγραφο που δίνει σε όσους το έχουν στην κατοχή τους, πρόσβαση σε 132 χώρες χωρίς βίζα.
Για εκατομμυριούχους ανά τον κόσμο που έχουν «προβληματικά» διαβατήρια, δηλαδή από χώρες όπως η Κίνα ή άλλες της Μέσης Ανατολής, τότε η δυνατότητα να αγοράσουν διαβατήρια άλλων χωρών και να μπορούν τα ταξιδέψουν σε διάφορες χώρες του κόσμου χωρίς βίζα είναι, πραγματικά, ένα «δώρο» ανεκτίμητης αξίας.
Φωτογραφία: Shutterstock
Σε 24 χώρες ανά τον κόσμο
Κάποτε τα προγράμματα παραχώρησης ιθαγένειας μέσω επενδύσεων ήταν μια… εξειδικευμένη αγορά, που αφορούσε μόνο σε φτωχές χώρες της Καραϊβικής. Φαίνεται, όμως, ότι τα προγράμματα αυτά έχουν αρχίσει να γίνονται… μόδα και πλέον αρκετές χώρες του κόσμου επιτρέπουν σε επενδυτές να «αγοράσουν» ιθαγένεια. Συνολικά, 24 χώρες ανά τον κόσμο -μεταξύ των οποίων η Κύπρος, η Μολδαβία και η Μάλτα- έχουν λανσάρει τέτοια προγράμματα ενώ στη λίστα θα προστεθεί σύντομα και το Μαυροβούνιο.
Το κυπριακό πρόγραμμα είναι ένα από τα δημοφιλέστερα και, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Telegraph, ένα από τα ακριβότερα. Δίνει, επίσης, τη δυνατότητα σε όσους κατέχουν κυπριακό διαβατήριο, να ταξιδεύουν σε 150 χώρες χωρίς να απαιτείται έκδοση βίζας. Και ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να καταβάλλουν; Επενδύσεις ή αγορές ακινήτων ύψους δύο εκατομμυρίων ευρώ.
Στην Αγία Λουκία της Καραϊβικής, ένας εκατομμυριούχος μπορεί να αποκτήσει διαβατήριο και να ταξιδέψει χωρίς βίζα σε 120 χώρες με μια «δωρεά» 100.000 δολαρίων στο Εθνικό Οικονομικό Ταμείο της χώρας, μια επένδυση 300.000 δολαρίων σε προ εγκεκριμένο μεσιτικό πρότζεκτ ή μια επένδυση 3,5 εκατομμυρίων σε επίσης προ εγκεκριμένο επενδυτικό πρότζεκτ.
Ακόμα και ο Καναδάς, οι ΗΠΑ και η Βρετανία έχουν υιοθετήσει προγράμματα απόκτησης ιθαγένειας μέσω επενδύσεων αλλά ο δρόμος για την «αγορά» του είναι πιο δύσκολος και αρκετά πιο ακριβός.
Για παράδειγμα, στη Βρετανία οι επενδυτές πρέπει να πληρώσουν περίπου 2 εκατομμύρια λίρες σε κυβερνητικές επιχορηγήσεις και ως αντάλλαγμα παίρνουν μια βίζα πρώτης βαθμίδας, που τους επιτρέπει να ζήσουν στη χώρα για τρία χρόνια και τους δίνει το δικαίωμα να καταθέσουν αίτηση για να λάβουν πλήρη ιθαγένεια μετά από πέντε χρόνια. Δεν τους δίνεται, όμως, καμία διαβεβαίωση ότι μετά το πέρας των πέντε ετών θα λάβουν την… πολυπόθητη βρετανική ιθαγένεια. Αλλα διαβατήρια, όμως, αγοράζονται με πολύ απλούστερες διαδικασίες. Ο Νούρι Κατζ, πρόεδρος της Apex Capital Partners -μιας διεθνούς συμβουλευτικής εταιρίες που ειδικεύεται στα προγράμματα αυτά- δηλώνει ότι το κόστος αγοράς ενός διαβατηρίου κοστίζει κάπου ανάμεσα σε 100.000 και 2,5 εκατομμύρια δολάρια ανάλογα με την χώρα και το πόσο «ισχυρό» είναι το διαβατήριό της.
Υπολογίζει, επίσης, ότι ετησίως πωλούνται και αγοράζονται περίπου 3.000 έως 5.000 διαβατήρια.
«Για τους πολύ πλούσιους ανθρώπους, το να έχουν ένα δεύτερο ή τρίτο διαβατήριο είναι πολύ σημαντικό για να μπορούν να ταξιδεύουν τόσο για τις επιχειρήσεις τους όσο και για διασκέδαση» δήλωσε ο ίδιος στην εφημερίδα Telegraph, και συμπλήρωσε: «Για ορισμένους είναι ένα σύμβολο στάτους και έχουν στη “συλλογή” τους έξι ή και περισσότερα διαβατήρια… Υπάρχουν και άλλα οφέλη στο να έχουν πολλά διαβατήρια, όπως για παράδειγμα να διαχειρίζονται ευκολότερα φορολογικά βάρη».
Νούμερο ένα αγοραστές διαβατηρίων ανά τον κόσμο είναι οι Κινέζοι επιχειρηματίες. Και αυτό γιατί ένα κινεζικό διαβατήριο επιτρέπει στον κάτοχό του να επισκεφτεί μόλις 50 χώρες ανά τον κόσμο χωρίς βίζα.
«Εάν ένας Κινέζος πολυεκατομμυριούχος θέλει να ταξιδέψει στο Παρίσι για μπίζνες δεν μπορεί να το κάνει, χωρίς πρώτα να επισκεφτεί τη Γαλλική πρεσβεία και να ζητήσει βίζα. Μια διαδικασία που μπορεί να πάρει από μερικές ημέρες έως και εβδομάδες ολόκληρες» είπε ο κ. Κατζ, και ολοκλήρωσε λέγοντας: «Ετσι, η δυνατότητα των εύκολων ταξιδιών από χώρα σε χώρα είναι ανεκτίμητης αξίας για τους πολυεκατομμυριούχους».
Πηγή: Telegraph
