Το «wild drag racing» δεν είναι ένας παραδοσιακός διαγωνισμός ροντέο αλλά ούτε και μια ερασιτεχνική διοργάνωση. Για το International Gay Rodeo Association circuit θεωρείται «ορόσημο».
«Είναι το πάθος μου» λέει στο Associated Press ο Chris Tobin, κάτοικος Ντένβερ που φέτος συμμετείχε στο λεγόμενο γκέι ροντέο για 10η χρονιά. «Σε καμία περίπτωση δεν μεγάλωσα ως κάου μπόι. Στην πραγματικότητα είμαι από την πόλη της Νέας Υόρκης, αλλά όταν το γνώρισα, βρήκα κάτι που μου αρέσει, και θα το συνεχίσω».
Στο event του περασμένου μήνα, που έγινε στο Λας Βέγκας, παραβρέθηκαν πάνω από 200 θεατές και 73 συμμετέχοντες από πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Οι τελικοί διεξάγονται αυτό το Σαββατοκύριακο στο Νέο Μεξικό.
Στη διοργάνωση περιλαμβάνονται πολλά αγωνίσματα αλλά και εκδηλώσεις και το πιο δημοφιλές από όλα, το wild drag racing.
Σε όλες τις εκδηλώσεις μπορούν να συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες, αρκεί να είναι πάνω από 18.
«Αν μια γυναίκα θέλει να επιχειρήσει να καβαλήσει έναν ταύρο, μπορεί να το κάνει. Αν ένας άνδρας θέλει να ιππεύσει ένα άλογο, μπορεί να το κάνει» δηλώνει εκ των διοργανωτών η Brenda Alday. «Τα γκέι ροντέο δεν κάνουν διακρίσεις με βάση το φύλο. Αν απολαμβάνεις κάτι, θα πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις».
Το International Gay Rodeo Association, που δημιουργήθηκε το 1985, διοργανώνει πολλά events με τα χρήματα να διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Στα πρώτα χρόνια, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα καθώς κάποιες μονάδες απέρριπταν τις αιτήσεις για φιλοξενία των διοργανώσεων μόλις μάθαιναν πως επρόκειτο για γκέι κάου μποϊς. Φέτος, το ημερολόγιο περιλάμβανε στάσεις στο Φίνιξ, το Λιτλ Ροκ, το Αρκάνσας, την Πενσιλβάνια και το Σαν Φρανσίσκο.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμμετέχουν ανεξαρτήτως του σεξουαλικού προσανατολισμού τους, εξασφαλίζεται ωστόσο και η χαλαρή ατμόσφαιρα για κάου μπόις και κάου γκερλς της ΛΟΑΤ κοινότητας.
