Εκεί όπου ο σωφρονισμός είναι αδύνατος
Το έγκλημα στις φτωχές χώρες είναι πάντα συχνότερο. Και αν η Βραζιλία σαν χώρα θεωρείται αναπτυσσόμενη, το 1/5 του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ σχεδόν το 50% του πληθυσμού ζει απλά ανεκτά.
Όταν λοιπόν η φτώχεια υπάρχει το έγκλημα αυξάνεται. Μια φτωχή χώρα, συνήθως το τελευταίο πράγμα που φροντίζει να επενδύσει είναι το σωφρονιστικό σύστημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν φυλακές που λειτουργούν κάτω από άθλιες συνθήκες, στις οποίες επιπλέον επικρατεί συνωστισμός.
Μια τέτοια χώρα είναι και η Βραζιλία. Ο συνωστισμός είναι αφόρητος, το έγκλημα μέσα στην φυλακή συνεχίζεται σε εντονότερους ρυθμούς και ο σωφρονισμός είναι σχεδόν αδύνατος. Η φυλακή Anisio Jobim για παράδειγμα, το 2017 φιλοξενούσε 2.230 κρατούμενους ενώ είναι σχεδιασμένη να χωρά μόνο 590.
Οι σφαγές μεταξύ αντίπαλων συμμοριών είναι σχεδόν καθημερινές. Αν υπάρξει γενικευμένη αναταραχή, οι νεκροί είναι δεκάδες. Κάθε χρόνο στις φυλακές τις Βραζιλίας χάνουν την ζωή τους περισσότεροι από 500 άνθρωποι. Η μεγαλύτερη «σφαγή» κρατουμένων έγινε στις φυλακές Carandiru, όπου μέσα σε μια ημέρα 111 κρατούμενοι σκοτώθηκαν στην προσπάθεια της αστυνομίας να ξαναπάρει τον έλεγχο της φυλακής.
Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους και δείχνουν όλα τα προβλήματα και τις σοκαριστικές συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές της Βραζιλίας.
