Για… μία τάξη του Δημοτικού!
Η Δικαιοσύνη δεν έδειξε καμιά επιείκεια για την περίπτωση της, όπως συμβαίνει συνήθως σε αδύναμους πολίτες.
Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό δικαίωμα μέχρι το Εφετείο. Σε δεύτερο βαθμό καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξη, χωρίς να επιδέχεται αναστολή ποινή της και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές.
Αντιδρώντας στην εξέλιξη αυτή, οι συναδέλφισσες της από το Βόλο εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:
«Καταγγέλλουμε απερίφραστα την άδικη απόφαση της «δικαιοσύνης» εναντίον της συναδέλφου μας καθαρίστριας από το Βόλο που καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εργαζόταν σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου με ψευδές «πτυχίο», «πλαστό» τίτλο σπουδών,ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ήταν «απόφοιτη» της Ε΄ τάξης του δημοτικού.
Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία.
Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της επιβληθεί της στις Φυλακές Θήβας.
Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφος μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες».
Επίσης, με αιχμηρή ανακοίνωση του, την οποία δημοσιεύει η εφημερίδα της Μαγνησίας, «Ταχυδρόμος», το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας ζητά την άμεση αποφυλάκιση της καθαρίστριας και την αναίρεση της ποινής της, καλώντας την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη «να επιδείξουν μια αντανακλαστική κίνηση των – απονεκρωμένων απ΄ ό,τι φαίνεται – αισθητηρίων κατανόησης της κοινωνίας που ζούμε». Επιπλέον, αναφέρει διάφορες πτυχές από τη ζωή της 53χρονής, όπως το γεγονός ότι ο σύζυγός της έχει αναπηρία σε ποσοστό 67%.
Το χρονικό της υπόθεσης
Η εν λόγω καθαρίστρια είχε παραποιήσει πιστοποιητικό Δημοτικού για να φαίνεται ότι ολοκλήρωσε την ΣΤ’ τάξη ενώ στην πραγματικότητα είχε φοιτήσει μόνο μέχρι την Ε’ για να προσληφθεί ως καθαρίστρια σε δημοτικό παιδικό σταθμό του Βόλου.
Η γυναίκα αυτή, που εργάστηκε για 18 χρόνια ολόκληρα χρόνια στον παιδικό σταθμό, κατέθεσε τα χαρτιά της το 1996 και, όντας σε μεγάλη οικονομική ανάγκη, παραποίησε το έγγραφο που είχε λάβει από το σχολείο της για να φανεί πως είχε ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Το αποτέλεσμα ήταν να ασκηθεί εναντίον της γυναίκας κακουργηματική δίωξη για απάτη και πλαστογραφία, σε συνδυασμό με τον νόμο 1608/50. Πρωτοδίκως, η γυναίκα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη, καθώς κρίθηκε ένοχη τόσο για το αδίκημα της απάτης όσο και για αυτό της πλαστογραφίας.
Κατά τη δίκη της σε δεύτερο βαθμό, το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας την απάλλαξε από την κατηγορία της πλαστογραφίας αλλά έκρινε ότι το Δημόσιο εξαπατήθηκε και υπέστη «μεγάλη ζημιά», καταβάλλοντας στη γυναίκα μεικτές αποδοχές δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Έτσι, η καθαρίστρια καταδικάστηκε τελικά σε 10ετή φυλάκιση.
