“Nature Inside”: Ομαδική εικαστική έκθεση στην Dépôt Art Gallery

19 Μαρτίου 2018

Spread the love

Η Hellenic Art Vioma και η Dépôt Art gallery (Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι) εγκαινιάζουντην Τρίτη 20 Μαρτίου και ώρα 8 μ.μ. έως 11:30 μ.μ. την έκθεση “ Nature Inside ”.

Η έκθεση διαρκεί από 20 έως 24 Μαρτίου 2018 και οργανώθηκε με την υποστήριξη: HELLENIC ART VIOMA

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Αχιλλέας Αϊβάζογλου, Μαρία Αργυρακοπούλου, Σόνια Βασιλάκη,

Έφη Βερικίου, Αθανασία Iris Γιαξίδου, Βερονίκη Δαμιανίδου,

Μιλένα Δημητροκάλλη, Ειρήνη Δρόσου Aerienirti, Αρετή Κλουτσινιώτη, Μαρίνα Κοράκη, Δέσποινα Κουβάτσου, Κωνσταντίνος Κουνάλης, Κατερίνα Μπεκιάρη, Σπύρος Πανουργιάς, Στυλιανή Παπαθανασίου,Σμαράγδα Παπούλια, Άννα Πάτρου, Περσεφόνη Παυλή, Όλγα Τζιρακιάν, Έλενα Τουμαζάτου, Άννα Τούρλα, Πέγκυ Χαραμή, Έλενα Χατζηαθανασίου,Gilda Frumkin, Helen Mudie Ioannidou, Melina Moisidelis

Η επιμελήτρια της έκθεσης, ιστορικός τέχνης και αρχαιολόγος κ. Αννίτα Πατσουράκη σημειώνει:

«Η ανθρώπινη ύπαρξη και δημιουργία, στην ακολουθία της εξελικτικής της πορείας, βρέθηκε πάντοτε σε άμεση σχέση, λειτουργία, ταύτιση, έμπνευση, με το φυσικό περιβάλλον.

Η φύση αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και αποδόθηκε καλλιτεχνικά σε διάφορες μορφές τέχνης, σε κάθε ιστορική περίοδο και από όλους τους πολιτισμούς, εκφράζοντας ανέκαθεν τα συναισθήματα, όχι μόνο των καλλιτεχνών αλλά και σε συνάρτηση με τα κοινωνικά μηνύματα της εκάστοτε εποχής.

Η φύση θεοποιήθηκε, λατρεύτηκε, δοξάστηκε!

Η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και αντίληψη καθόρισε το σύνολο της κοσμικής τάξης, με τον κυκλικό χρόνο της Φύσης που περιλαμβάνει τη γέννηση, το θάνατο και την αναγέννηση. Ο κύκλος της ζωής υποδηλώνει την ύπαρξη μιας ιερής και αιώνιας τάξης, απ’ όπου απορρέουν η κοσμική αρμονία και η αειφορία. Η ελληνική μυθολογία αναζήτησε εξηγήσεις στα ανεξήγητα μυστήρια που όριζαν το Σύμπαν, ερμηνείες και προσδιορισμούς στη σχέση της με τη Φύση. Το φυσικό περιβάλλον προσωποποιήθηκε, απέκτησε ονόματα και ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Η γη, τα φυτά, τα ζώα και οι άνθρωποι αποτελούν τη Φύση στο όλον. Μεταξύ τους, υπάρχει συναλληλία αδιάρρηκτη και αδιάσπαστη. Κάθε βεβήλωση, προσβολή ή βλάβη του ενός, επηρεάζει και όλα τα υπόλοιπα. Στα Ομηρικά έπη καθώς και στην ποίηση του Ησιόδου συγκεντρώνεται όλος ο πνευματικός πολιτισμός του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Από τη θεά Γαία, την «παμμήτειρ» και «θεών μήτηρ», οι άνθρωποι γίνονται «εύπαιδες» και «εύκαρποι» και από αυτήν εξαρτάται, η ευημερία και η ευδαιμονία τους.

Στη διαδρομή της ιστορίας της τέχνης, η θεματολογία της τοπιογραφίας και των θεμάτων της φύσης αποτέλεσαν σταθερά σημεία αναφοράς. Η παρουσία ζώων και φυτών στις ζωγραφικές αναπαραστάσεις προσέθετε αισθαντικότητα, κίνηση και ζωντάνια. Η ερμηνεία με συμβολικά στοιχεία, υπονοούμενα και πρόδηλα σύμβολα εμφανίστηκε ήδη από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Εμπλουτίστηκε και σταδιακά ταυτίστηκε κατόπιν συσχετισμών, με την εσωτερική διάθεση και τη ψυχολογία του δημιουργού. Στην πορεία, πλήθος εικαστικών και λαογραφικών δημιουργιών θα ερμηνεύσουν διαχρονικά την ύπαρξη στοιχείων του ζωικού και φυτικού βασιλείου στις συνθέσεις τους και με διεθνή αποδοχή. Το περιστέρι είναι το σύμβολο ειρήνης, η πεταλούδα ταυτίζεται με τη ψυχή και το ρόδι με την αφθονία και την καλοτυχία.

Η εικαστική θεματική πρόταση «Nature Inside» περικλείει καλλιτεχνικές δημιουργίες, παραστατικής, αφαιρετικής και συμβολικής υπόστασης σε έκφραση συλλογικότητας. Με έμφυτη αίσθηση την ένθεη φύση αναζητά προαιώνια και διαχρονικά ζητήματα όπου η ανθρώπινη εσωτερική έκφραση, η υποσυνείδητη διάσταση και ψυχοσύνθεση εκφράζονται εικαστικά, σχηματοποιούνται μορφικά, καθορίζονται χρωματικά, ταυτίζονται και ερμηνεύονται εννοιολογικά, μέσα από απεικονίσεις φυτών και λουλουδιών, ζωομορφικές καταγραφές και τοπιογραφικές απόψεις.

Αποσκοπεί στη διήγηση της περιγραφής της φύσης με σύγχρονη ματιά και επίκαιρη άποψη, σε ακολουθία σκέψεων και στοχασμών μεγάλων ποιητών, συγγραφέων και καλλιτεχνών του παρελθόντος, αφήνοντας έντονα συναισθήματα συγκίνησης και περισυλλογής στο θεατή.

Καλλιτέχνες με διαφορετική αφετηρία, πορεία, δημιουργική εμπειρία και χρήση τεχνικών μέσων, γνώστες και μελετητές του ιστορικού παρελθόντος, συνευρίσκονται νοητικά και αποκτούν ομοιογένειες με παρεμφερή μορφοπλαστικά στοιχεία. Η εκφραστική ιδιαιτερότητα του καθενός συνυπάρχει με αποδοχή και σεβασμό.

Η ποικιλία των έργων τους, αναζητά έναν ενιαίο εικαστικό στόχο σε ανανεωτικό πνεύμα. Τοπιογραφικές ονειρικές αναφορές, σε απουσία χρονικού προσδιορισμού, δημιουργούν καλλιτεχνική συναυτουργία υψηλής συναισθηματικής έντασης. Φανταστικές ιστορίες, περιστατικά μυθοπλασίας, ουτοπίας και αναμνήσεων, συνθέτουν μία δίνη σουρεαλιστικής πραγματικότητας ενός κόσμου απρόβλεπτου και πλήρη συγκινήσεων. Ανατρεπτικές και αιρετικές προτάσεις σε έναν ανείδωτο, λησμονημένο, άυλο και αέναο παράδεισο, με παρέμβαση των αόρατων δυνάμεων, γίνονται κατανοητές οι πανανθρώπινες έννοιες. Τόποι ρεαλιστικοί, ηρεμίας και συλλογισμών αφήνουν υπαινιγμούς για φόρμες της φύσης που μας γεμίζουν όμορφα συναισθήματα και μεταφέρουν αύρα αισιοδοξίας, ιδιαίτερης ποιητικής διάστασης.

Η δύναμη της τέχνης κρύβεται στις λεπτομέρειες και γίνεται αντιληπτή με την ένταση της εικόνας. Η ομορφιά διαμορφώνει καταλυτικά την καθημερινότητά μας και γίνεται ισχυρή, πολύπλευρη και μεταφυσική. Το πηγαίο και αυθεντικό της έμπνευσης του δημιουργού αναδύεται από την λεπτομερειακή σύνθεση των εικόνων. Ο επιλεκτικός, δυναμικός συνδυασμός των χρωμάτων με θερμά έντονα χρώματα, γεωμετρικά σχήματα σε παλμό που οργανώνουν την αταξία, ταιριάζουν ιδιαίτερα με το πνεύμα της δημιουργίας, την υλικότητα της φύσης αλλά και του ανθρώπου. Ο επαναπροσδιορισμός του ανθρώπου για τη φύση γίνεται μέσω της εικαστικής έκφρασης, αποδίδεται με μνημειώδη χαρακτήρα, περιγράφεται η αλλοίωση στο χρόνο, αναζητείται η εμπειρία στη δύναμη του χρώματος, στο παιχνίδι του φωτός με τη σκιά, στη σύνθεση εικόνων που αναδύονται από την μνήμη και τη νοσταλγία, τη ρομαντική διάθεση και τον ευδαιμονισμό.

Η αναζήτηση τόπων μας οδηγεί στον έναν και μοναδικό, τον εσωτερικό μας τόπο που όταν ζει κανείς εντός του, μέσα του, ανακαλύπτει πόσο ανεξάντλητος είναι και πόσο γενναιόδωρα δοτικός γίνεται στο πέρασμα του χρόνου. Η συναισθηματική εμπειρία εκφράζεται, κοινωνείται και αποδίδεται στις τέχνες, στην μουσική, την λογοτεχνία, την ποίηση.

Η σύγχρονη επιστημονική κοινότητα συνδέει απόλυτα το συναίσθημα με την επαφή μας με τη φύση και τη σχέση μας με το περιβάλλον. Η παρατήρηση εικόνων με φυτά, λουλούδια, μικρά ζώα, πτηνά και ότι εντάσσεται στον κόσμο της ζωής, ταυτίζονται με συναισθήματα γόνιμα, ευτυχίας, ευδαιμονίας, χαράς, ισορροπίας, απόλαυσης, αγάπης, θετικής επίδρασης και διάθεσης που δρουν στα ζωτικά όργανα του ανθρώπου και αποδεικνύονται ευεργετικά για την υγεία και την ευεξία μας. Όλα δε, τα συναισθήματα άρνησης και του ανικανοποίητου, ισορροπούνται, βιώνοντας μέσα στη φύση και με τη φύση. Αποδεδειγμένα, οι συγκινήσεις της ζωής, η έκφραση και ενεργοποίηση των συναισθημάτων για την αρμονική συμβίωση με τη φύση χαρίζουν ψυχική και πνευματική διαύγεια. Η διαρκής οικολογική καταστροφή που σημειώνεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούν μοιραία τη διατάραξη αυτής της φυσικής ισορροπίας.

Η τέχνη είναι επιθυμία δημιουργίας, διαδικασία μόρφωσης, πράξη μορφοποίησης, ενέργεια ολοκλήρωσης. Σε συνύπαρξη με το λόγο δηλώνουν το μεγαλείο και το γόνιμο δημιούργημα του ανθρώπινου πνεύματος και ψυχής.

Σκοπός της τέχνης δεν είναι να αναπαραστήσει την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων αλλά την εσωτερική τους σημασία, μας διδάσκει η Αριστοτελική φιλοσοφία, καθώς και να αναδείξει την ταυτότητα της κοσμικής ύπαρξης και την ολότητα ενός όντος. «Εν πάσι γαρ τοις φυσικοίςενεστί τι θαυμαστόν», «Σε όλα τα πράγματα στη φύση υπάρχει κάτι άξιο θαυμασμού».

Όλα τα έμψυχα όντα, ορατά και αισθητά, παράγουν μορφές εσωτερικές, αόρατες, ανεξερεύνητες. Η τέχνηως ανθρώπινη έκφραση δημιουργεί προοπτικές αντίληψης και νοημάτων ενώ ανιχνεύει την πολυπλοκότητα της ψυχής, κατά τη ρήση του Ηράκλειτου, «η φύσις κρύπτεσθαι φιλεί»,