Το πολυαναμενόμενο νέο έργο του Άκραμ Καν κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη και είναι η τελευταία φορά που θα έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε να χορεύει σε μεγάλης διάρκειας παραγωγή.
O Άκραμ Καν, μαζί με πέντε μουσικούς επί σκηνής, μας ταξιδεύει στο σαγηνευτικό του σύμπαν: κατάκ, σύγχρονος χορός, ξεσηκωτικοί ρυθμοί και μουσικές του κόσμου. Σε συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη! Η τελευταία φορά που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε έναν από τους πιο αναγνωρισμένους χορευτές και χορογράφους στον κόσμο να χορεύει σε μεγάλης διάρκειας παραγωγή. O Άκραμ Καν επέλεξε την ελληνική λέξη «ξένος» για το νέο του σόλο XENOS και δίνει 6 sold-out παραστάσεις στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, από 21 έως 27 Φεβρουαρίου. Ο Άκραμ Καν και η παγκοσμίου κλάσης ομάδα συνεργατών του αντλούν υλικό από τα γεγονότα του 20ού αιώνα, φέρνοντας στην επιφάνεια τις εμπειρίες των αποικιακών στρατευμάτων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως γράφει ο ίδιος ο Άκραμ Καν: «Θα διερευνήσω συγκεκριμένα ερωτήματα με τα οποία έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος ολοένα και περισσότερο, σαν μια σκιά που με ακολουθεί διαρκώς, που με στοιχειώνει, που μου ψιθυρίζει… Χρειάζεται να αφηγούμαστε τις ιστορίες άλλων ανθρώπων, όταν αυτοί έχουν χαθεί; Ποιοι είναι οι “άλλοι” άνθρωποι; Μήπως τελικά τις ιστορίες για τα ανθρώπινα ταξίδια τις αφηγούμαστε, τις επαναφηγούμαστε και τις αφηγούμαστε ξανά και ξανά, ώστε να μάθουμε επιτέλους από τα λάθη μας; Ποιοι είμαστε “εμείς”, ένα σύνολο ή πολλά επιμέρους άτομα; Τι είναι αυτό που μας καθιστά ανθρώπους; Εξακολουθούμε να είμαστε άνθρωποι;»
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πάνω από 4 εκατομμύρια άντρες, που δεν ήταν λευκοί, υπηρέτησαν στους στρατούς της Ευρώπης και της Αμερικής. Περίπου 1,5 εκατομμύριο από αυτούς προέρχονταν από την Ινδία, ως επί το πλείστον χωρικοί-πολεμιστές από τη Βόρεια και Βορειοδυτική Ινδία, που πολέμησαν και πέθαναν στην Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι τέθηκαν στην υπηρεσία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, εκτοπισμένοι από τις πατρίδες και τις κουλτούρες τους, παρέμεναν μέχρι πρόσφατα στο σκοτάδι.
Το κινητικό λεξιλόγιο του Άκραμ Καν ισορροπεί μεταξύ του κλασικού κατάκ και του σύγχρονου χορού. Ο XENOS βρίσκεται στο όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, παρελθόντος και παρόντος, μυθολογίας και τεχνολογίας, εκεί όπου η ανθρωπότητα εξακολουθεί να βρίσκεται σε απορία και σύγχυση.
Ο Άκραμ Καν έχει συνεργαστεί για το έργο αυτό με μια δημιουργική ομάδα πολλών αστέρων: με τη δραματουργό Ruth Little και τον καταξιωμένο Καναδό θεατρικό συγγραφέα Jordan Tannahill, τη Γερμανίδα σκηνογράφο Mirella Weingarten, τον βραβευμένο σχεδιαστή φωτισμών Michael Hulls, την ενδυματολόγο Kimie Nakano και τον συνθέτη Vincenzo Lamagna. Ο Άκραμ Καν θα μοιραστεί τη σκηνή με πέντε διεθνούς φήμης μουσικούς: τον περκασιονίστα B C Manjunath, τον βοκαλίστα Aditya Prakash, την μπασίστρια Nina Harries, τον βιολονίστα Andrew Maddick και τη σαξοφωνίστρια Tamar Osborn.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Χορογραφία & Ερμηνεία: Akram Khan
Σκηνογραφία: Mirella Weingarten
Σχεδιασμός Φωτισμών: Michael Hulls
Σχεδιασμός Κοστουμιών: Kimie Nakano
Πρωτότυπη Μουσική Επένδυση: Vincenzo Lamagna
Δραματουργία: Ruth Little
Συγγραφή Κειμένων: Jordan Tannahill
Διεύθυνση Προβών: Mavin Khoo
Χορευτής: Akram Khan
Μουσικοί: Nina Harries, Andrew Maddick, B C Manjunath, Tamar Osborn, Aditya Prakash
Παραγωγή: Farooq Chaudhry
Βοηθός Παραγωγής: Lindsey Dear
Τεχνική Διεύθυνση: Richard Fagan
Τεχνικός Συντονισμός: John Valente
Διεύθυνση Σκηνής: Marek Pomocki
Μηχανικός Φωτισμών: Stéphane Déjours
Ηχοληψία: Julien Deloison
Διεύθυνση Πρότζεκτ/Περιοδείας: Mashitah Omar
Ανάθεση του 14-18 NOW, του καλλιτεχνικού προγράμματος του Ηνωμένου Βασιλείου για την εκατονταετηρίδα από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συμπαραγωγοί: New Vision Arts Festival (Χονγκ Κονγκ), Sadler’s Wells (Λονδίνο), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg (Λουξεμβούργο), Théâtre de la Ville(Παρίσι), Grec Festival (Βαρκελώνη), Adelaide Festival (Αυστραλία), Centro Cultural de Belém (Πορτογαλία), Festspielhaus St. Pölten (Αυστρία), Edinburgh International Festival (Σκοτία), Concertgebouw Brugge (Βέλγιο), Espace des Arts Chalon-sur-Saône (Γαλλία), HELLERAU – European Center for the Arts (Δρέσδη), manège scène nationale – reims (Γαλλία), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Festival Montpellier Danse 2018 (Γαλλία), Romaeuropa Festival (Ρώμη), National Arts Centre Ottawa (Καναδάς), Curve (Λέστερ)
Χορηγός: COLAS
Με την υποστήριξη του Arts Council England
O Akram Khan είναι Εταίρος Καλλιτέχνης στο Sadler’s Wells του Λονδίνου και στο Curve του Λέστερ.
Η παραγωγή του έργου έγινε στη διάρκεια καλλιτεχνικής φιλοξενίας (residency) στο The Grange (Χάμσαϊρ, Αγγλία) και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ
Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου: Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές
Διαβάστε περισσότερα
Αυτό δεν είναι πόλεμος. Είναι το τέλος του κόσμου.
Αυτός είναι σαν τον πόλεμο που περιγράφει η Μαχαμπαράτα.
(Από επιστολή ενός τραυματία Ινδού στρατιώτη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην οικογένειά του.)
Ποιανού πόλεμος;
Ποιανού πυρά;
Ποιανού χέρι είναι τούτο;
XENOS του Jordan Tannahill
Ο Άκραμ Καν γεννήθηκε στο Ουίμπλετον του Λονδίνου, όμως η οικογένειά του προερχόταν από την Ντάκα του Μπαγκλαντές. Σε ηλικία επτά ετών άρχισε να σπουδάζει την κλασική φόρμα του νοτιοασιατικού χορού κατάκ με τον Sri Pratap Pawar, που αργότερα έγινε ο μέντοράς του. Με βαθιές ρίζες σε έναν αρχαίο πολιτισμό που διδάχτηκε από μικρός και όντας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος μιας γενιάς μεταναστών που κλήθηκαν να ενστερνιστούν το Δυτικό πρόσωπο της χώρας όπου μεγάλωσαν, χωρίς να ξεχνούν από πού προέρχονται, ο Άκραμ Καν συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός νέου βρετανικού πολιτιστικού γίγνεσθαι στις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
Αυθεντικός και ευρηματικός, με στυλ που ενσωματώνει και ταυτόχρονα αντιπαραβάλλει το ινδικό κατάκ με τον σύγχρονο χορό, με ένα μεγάλο πλέον σώμα έργου να σηματοδοτεί την πορεία του στις σκηνές του κόσμου τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια, ο διάσημος χορευτής και χορογράφος έχει το ταλέντο να μαγνητίζει το βλέμμα των θεατών όπου κι αν βρεθεί, χάρη στο δεξιοτεχνικό, σαγηνευτικό, πολυπολιτισμικό χορό του.
Στα 13 του έλαβε μέρος στην παραγωγή της Μαχαμπαράτα από τη Shakespeare Company του Peter Brook, με την οποία περιόδευσε σε όλο τον κόσμο από το 1987 μέχρι το 1989. Εμφανίστηκε επίσης στην τηλεοπτική εκδοχή που προβλήθηκε το 1988.
Άλλοτε εμφανίζεται μόνος και άλλοτε μοιράζεται τη σκηνή με καλλιτέχνες από διαφορετικά ιδιώματα του χορού, όπως με τον δεξιοτέχνη του φλαμένκο Israel Galván (τους απολαύσαμε πρόσφατα στη Στέγη) ή με τη διάσημη κλασική χορεύτρια Sylvie Guillem. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε επί σκηνής περιλαμβάνονται επίσης η ηθοποιός Juliette Binoche, ο χορευτής και χορογράφος Sidi Larbi Cherkaoui, η τραγουδίστρια Kylie Minogue, οι εικαστικοί καλλιτέχνες Anish Kapoor, Antony Gormley και Tim Yip, ο συγγραφέας Hanif Kureishi και οι συνθέτες Steve Reich, Nitin Sawhney, Jocelyn Pook και Ben Frost.
Μια σημαντική στιγμή της καριέρας του ήταν η δημιουργία μέρους της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012, για την οποία απέσπασε τον ομόφωνο έπαινο κοινού και κριτικών.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Laurence Olivier, με Bessie Award, με το εξαιρετικά σημαντικό ISPA (International Society for the Performing Arts) Distinguished Artist Award, καθώς και με πολυάριθμα άλλα βραβεία.
Η παγκόσμια πρεμιέρα του νέου έργου του Άκραμ Καν στη Στέγη, είναι το επιστέγασμα μιας μακρόχρονης συνεργασίας καθώς εμφανίζεται για τρίτη φορά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Έχει επίσης εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Ο Τζόρνταν Τάναχιλ είναι Καναδός θεατρικός συγγραφέας, λογοτέχνης και σκηνοθέτης, εγκατεστημένος στο Λονδίνο. Έχει χαρακτηριστεί από τον καναδικό Τύπο ως «το πιο καυτό όνομα του καναδικού θεάτρου» (Montreal Gazette) και «η εμβληματική περσόνα μιας νέας γενιάς, για την οποία η “διεπιστημονικότητα” δεν είναι μια εξεζητημένη λέξη, αλλά ένας τρόπος ζωής» (The Globe and Mail).
Το 2014 τιμήθηκε με μια από τις υψηλότερες διακρίσεις στον Καναδά, το Βραβείο Γενικού Κυβερνήτη στη Δραματική Τέχνη, για το Age of Minority, έναν τόμο με τρία θεατρικά του έργα, ενώ το 2016 ήταν στη βραχεία λίστα για το ίδιο βραβείο, με το έργο του, Concord Floral. Οι ταινίες και οι multimedia περφόρμανς του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ και γκαλερί, ανάμεσά τους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, στο British Film Institute και στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Tribeca (Νέα Υόρκη).
Την περίοδο 2012-16, από κοινού με τον William Ellis, διατηρούσαν τον επιδραστικό καλλιτεχνικό χώρο Videofag, έξω από το σπίτι τους, στη γειτονιά Kensington Market του Τορόντο. Το δοκιμιακό βιβλίο του, Theatre of the Unimpressed (2015), έχει συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα θεατρικών σπουδών διαφόρων σχολών στη Βόρεια Αμερική και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο, Liminal, είναι υπό έκδοση από τον οίκο House of Anansi Press. Αυτή την εποχή, εργάζεται σε μια ανάθεση για το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου και σε μια κινηματογραφική διασκευή του έργου του, Botticelli in the Fire, με τον σκηνοθέτη Stephen Dunn. Τον Αύγουστο του 2017, το θεατρικό του έργο, Late Company, μεταφέρθηκε από τη σκηνή του Finborough Theatre στο West End του Λονδίνου.
Δείτε το teaser της παράστασης:
Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Τοποθεσία:
Eισιτήρια:
Προπώληση:
Πληροφορίες / Κρατήσεις:
