Αφορμή δεν ήταν ο καβγάς του Βαν Γκογκ με τον Πολ Γκογκέν, υποστηρίζει ο συγγραφέας του βιβλίου Studio of the Sout.
Ο περιβόητος αυτοακρωτηριασμός του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ αποτελούσε μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ιστορίας.
Μελέτη όμως υποστηρίζει ότι έχει την απάντηση: ο γάμος του αδερφού του.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή ο Βαν Γκογκ συγχύστηκε σφόδρα, όταν πληροφορήθηκε ότι ο αδερφός του μεγαλύτερος οικονομικός υποστηρικτής του, Τεό, σχεδίαζει να παντρευτεί μετά από έναν μεγάλο έρωτα.
Μέχρι σήμερα η επικρατέστερη θεωρία ήταν ότι ο Βαν Γκογκ πήρε ένα ξυράφι και έκοψε το αυτί του μετά από έναν θυελλλώδη καβγά με τον συνάδελφό του Πολ Γκογκέν.
Η σύγχυση του ζωγράφου για το γάμο του αδερφού του ήταν γνωστή στους ιστορικούς αλλά μεχρι σήμερα υπήρχε η άποψη ότι το περιστατικό αυτό ακολούθησε τον αυτοακρωτηριασμό του Βαν Γκογκ.
Ωστόσο στο βιβλίο Studio of the Sout παρατίθενται αποδείξεις ότι ο Ολλανδός ζωγράφος έμαθε για τα σχέδια του αδερφού του στις 23 Δεκεμβρίου 1888, ημερομηνία στην οποία πιστεύεται ότι συνέβη το περιστατικό με το ξυράφι.
Στο επίμαχο γράμμα μάλιστα, ο Τεό Βαν Γκογκ, αδελφός του διάσημου σήμερα αλλά φτωχού τότε ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ, είχε μέσα 100 φράγκα και τα νέα ότι επρόκειτο να παντρευτεί την Τζο Μπόνγκερ, η οποία στο παρελθόν είχε απορρίψει την πρότασή του.
Το ίδιο βράδυ σύμφωνα με τους ιστορικούς ήταν που ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ πήρε το ξυράφι, έκοψε το αυτί του και στη συνέχεια πήγε σε έναν οίκο ανοχής, όπου χάρισε το κομμάτι αυτό σε μια πόρνη. Άλλοι πάλι λένε ότι άφησε το αυτί του στο πορνείο για να του το φυλάξουν.
Στο βιβλίο υποστηρίζεται ότι ο αδερφός του Βαν Γκογκ είχε ήδη ενημερώσει τη μητέρα του και η υποψήφια νύφη τον δικό της αδερφό, ο οποίος της είχε δώσει τη συγκατάθεσή του.
Ο ζωγράφος όμως μπροστά στην προοπτική να χάσει το αδελφικό επίδομα, φρίκαρε κι έκανε ό,τι έκανε. Εξάλλου ό ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ιδιόρρυθμο και δεν είναι τυχαία η φράση του “Τι είμαι για τα μάτια των περισσοτέρων; Ένας μοναχικός, εκκεντρικός , δυσάρεστος άνθρωπος που δεν έχει, και δεν θα αποκτήσει ποτέ, μία θέση στην κοινωνία” .
