Η επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών, Τζον Κέρι, στο Πεκίνο είχε ανακοινωθεί ήδη από τον Ιανουάριο με την προσδοκία ότι θα μπορούσε να φέρει τις Αμερικανο-κινεζική σχέσεις εκτός “ψυγείου”. Ο λόγος για τη συνάντηση ήταν το ετήσιο φόρουμ Στρατηγικού και Οικονομικού Διαλόγου μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ, με τον Τζον Κέρι να ηγείται της αμερικανικής αντιπροσωπείας. Την Κυριακή, μια ημέρα πριν από την άφιξή του στο Πεκίνο, ο υπουργός ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου στην πρωτεύουσα της Μογγολίας, Ουλάν Μπατόρ, ότι «η Ουάσιγκτον θα εξετάσει την ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ζώνης άμυνας της Κίνας πάνω από την Νότια Σινική Θάλασσα ως προκλητική και αποσταθεροποιητική , η οποία θα αμφισβητήσει αυτόματα την κινεζική βούληση για την εξεύρεση διπλωματικών λύσεων για τις εντάσεις στην αμφισβητούμενη περιοχή”. Η Κίνα ούτε επιβεβαίωσε ούτε αρνήθηκε την πρόθεση να παρέχει αντι-πυραυλική αμυντική ομπρέλα πάνω από την εν λόγω ζώνη, με το επιχείρημα ότι« η απόφαση αυτή εξαρτάται από την το επίπεδο της απειλής. ”
Τα λόγια του Κέρι ήταν προφανώς κακά μαντάτα για το Πεκίνο. Ο Κέρι, ο οποίος τον Ιανουάριο είχε μιλήσει με τον Κινέζο ηγέτη, δεν έγινε δεκτός από τον Xi Jinping. Επιπλέον, η κινεζική επίσημη εφημερίδα, China Daily, η οποία αναφέρθηκε στην κοινή συνέντευξη Τύπου των δύο Υπουργών Εξωτερικών δεν ανέφερε ούτε μια λέξη του Κέρι. Αντ ‘αυτού, η εφημερίδα τόνισε τη δήλωση του υπ’ αριθμ’ ένα Κινέζου διπλωμάτη, Won Ι, ότι «η Κίνα έχει ήδη αναλάβει να μην συμμετάσχει στη λεγόμενη στρατιωτικοποίηση των νησιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και δεν δέχεται κατηγορίες ότι τα λόγια της δεν αντιστοιχούν με τις ενέργειές της. ”
Η «Εποχή των Παγετώνων» στις αμερικανο-κινεζικές σχέσεις ξεκίνησε με την άνοδο του Xi Jinping στην θέση ηγεσίας στο Πεκίνο το 2012. Ο νέος Κινέζος ηγέτης έχει αξιολογηθεί από τους ειδικούς ως η ισχυρότερη φιγούρα στην ηγεσία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Αυτός είναι το πρόσωπο της νέας κινεζικής φιλοδοξίας που εκφράζεται σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις, και περαιτέρω ισχυροποίηση του Πεκίνου ως ανεξάρτητου παράγοντα πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά.
Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις του Xi Jinping είναι “κλειδωμένες” στη λεγόμενη πολιτική της νέας ομαλότητας, την τόνωση της εσωτερικής κατανάλωσης με στόχο τη μείωση της κινεζικής εξάρτησης από τις εξαγωγές. Ωστόσο, η πορεία του Xi Jinping στο σχεδιασμό της εξωτερικής πολιτικής συγκρούεται με τα αμερικανικά συμφέροντα σε πολλά μέτωπα. Το πρώτο θέμα των συγκρούσεων που κληρονομήθηκαν από το παρελθόν, είναι οι επιθέσεις hacking για τις οποίες αλληλοκατηγορούνται Ουάσιγκτον και Πεκίνο. Η δυσπιστία μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ αυξήθηκε το 2013, όταν ο πράκτορας της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν, διέρρευσε υπερ-ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με τις αμερικανικές μεθόδους για την παγκόσμια κατασκοπεία.
Στο δρόμο του για στη Μόσχα, όπου είναι σήμερα, ο Σνόουντεν πέρασε από το Χονγκ Κονγκ και τις κινεζικές αρχές δεν βοήθησαν τους Αμερικανούς στην κράτηση τους πράκτορα. Το 2014, το Πεκίνο δεν ακολούθησε την Ουάσιγκτον στην προσπάθειά της να απομονώσει τη Ρωσία μετά την έναρξη της ουκρανικής κρίσης. Επιπλέον, ο Xi Jinping υπέγραψε στρατηγική σύμβαση για την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Σιβηρία, που αποκατέστησε την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων στη Μόσχα. Φυσικά, το πιο αντικρουόμενο θέμα στις διμερείς σχέσεις είναι ο υφέρπον αποικισμός των νησιών της Νότιας Σινικής Θάλασσας από το Πεκίνο.
Κατά τα τελευταία χρόνια, ο κινεζικός στρατός έχει εγκατασταθεί σε εκατοντάδες νησιά στη περιοχή κτίζοντας εγκαταστάσεις σε ορισμένα από αυτά, που οι ΗΠΑ ερμηνεύουν ως τα πρώτα βήματα για την στρατικοποίηση. Το Βιετνάμ, η Ταϊβάν, το Μπρουνέι, η Μαλαισία και οι Φιλιππίνες έχουν εδαφικές διεκδικήσεις για τα εν λόγω νησιά. Το ενδιαφέρον για την Νότια Σινική Θάλασσα αυξάνεται λόγω των υποτιθέμενων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου και των μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών που διασχίζουν την περιοχή αυτή. Ο έλεγχος πάνω στα νησιά της Νότιας Σινικής Θάλασσας επιτρέπει στο αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό να ελέγχει την μεταφορά πετρελαίου από τη Μέση Ανατολή προς την Κίνα, που είναι ο κίνδυνος που το Πεκίνο επιδιώκει να εξουδετερώσει εποικώντας ακατοίκητες ατόλες, υφάλους και νησιά.
Κατά την έναρξη του Φόρουμ Στρατηγικού και Οικονομικού Διαλόγου μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ, ο Κινέζος ηγέτης, Xi Jinping, ανακοίνωσε ότι «τα επιχειρήματα δεν πρέπει να αποτελέσουν αιτία για συγκρουσιακή συμπεριφορά.” Τα λόγια του είναι μάρτυρας στην κινεζική αποφασιστικότητα να ασκήσει τη δική της πολιτική στην περιοχή, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον. Προφανώς, η Κίνα εκμεταλλεύεται την αμερικανική αδυναμία κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του Ομπάμα στην προεδρία, που χαρακτηρίζεται από την αντίθεση με τη Ρωσία στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή προκειμένου να ανακτήσει τον έλεγχο σε στρατηγικές ζώνες.
