Η ηγέτης του Εργατικού Κόμματος κατόρθωσε να κερδίσει τις εκλογές στη Νέα Ζηλανδία. «Η άνοδός της στην εξουσία έχει ήδη γίνει θρύλος», γράφει ο τοπικός Τύπος.
Ο αντίπαλός της την είχε χαρακτηρίσει «αστερόσκονη», δηλαδή ένα τίποτα που δεν θα έχει διάρκεια. Ωστόσο, η Jacinda Ardern, 37 ετών, «κατόρθωσε να επιβληθεί στην πολιτική σκηνή της Νέας Ζηλανδίας ως ένα σταθερό άστρο» έγραψε, εντυπωσιασμένη η New Zeland Herald.
Την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου, η Jacinda Ardern, έγινε πρωθυπουργός μιας συμμαχικής κυβέρνησης, τέσσερις εβδομάδες μετά τις εκλογές, τις οποίες φαινόταν θα έχανε.
«Αλλά είναι στις δύσκολες αποστολές που η Jacinda Ardern κυριαρχεί συνήθως», γράφει το τοπικό σάιτ News Hub.
Η Jacinda Ardern είναι πρώην αστυνομικός, βουλευτής του Εργατικού κόμματος από το 2008, και μόλις επτά εβδομάδες πριν τις εκλογές έγινε αρχηγός στο κόμμα της. Ο προκάτοχός της Andrew Little είχε παραιτηθεί και το Εργατικό Κόμμα βρισκόταν στα πιο χαμηλά ποσοστά του εδώ και είκοσι χρόνια.
Το δύσκολο για την Jacinda Ardern ήταν «να επαναφέρει την εμπιστοσύνη στο Εργατικό κόμμα, στηριζόμενη κυρίως στο Κόμμα των Οικολόγων, κι αυτό σε χαμηλά ποσοστά», έγραψε η New Zeland Herald. Απέναντί της, η νέα πρωθυπουργός, είχε να αντιμετωπίσει το Φιλελεύθερο Εθνικό κόμμα, στην εξουσία από το 2008 και κυρίαρχο ιδεολογικά στην πολιτική σκηνή τα τελευταία σαράντα χρόνια και με θετικά αποτελέσματα για τον τελευταίο πρωθυπουργό John Key.
Αλλά η Jacinda Ardern, σύμφωνα με το τοπικό σάιτ Noted, αμέσως μόλις ανέλαβε επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος έκανε τηλεοπτική συνέντευξη. Εκεί την ρώτησε ο δημοσιογράφος, όπως γράφει ο Guardian τι θα επέλεγε να κάνει παιδιά ή καριέρα. «Η ψηλή μελαχρινή του απάντησε ξερά ότι «είναι απαράδεκτο να τίθενται τέτοιου είδους ερωτήσεις εν έτει 2017», υψώνοντας απειλητικά το δάχτυλό της στον συνομιλητή της», όπως γράφει.
Η φράση της προκάλεσε σάλο στη χώρα και προκάλεσε το λεγόμενο « are-you-having-kids-gate » (« θα κάνετε παιδιά-gate ») στον Τύπο.
«Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η ερώτηση σε κανάλι ήταν το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να της συμβεί εκείνη την ημέρα», έγραψε το BBC.
«Ο σάλος που προκλήθηκε της εξασφάλισε δημοσιότητα στα πρωτοσέλιδα όλου του κόσμου, την έκαναν ηγέτη και έσβησαν το προφίλ του αουτσάιντερ», πρόσθεσε.
Από εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε στα ΜΜΕ ένα κίνημα που βαπτίστηκε « Jacinda-mania ». Η υποψήφια κέρδισε 19 μονάδες στις δημοσκοπήσεις σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Βροχή φτάνουν οι χορηφίες στο κόμμα της, κυρίως από νέους ανθρώπους, ενώ 3.500 εθελοντές κατέφθασαν στα κεντρικά του Εργατικού κόμματος.
Η υποψήφια ενσάρκωνε την «αλλαγή», υποσχέθηκε «ένα νέο στιλ στην πολιτική», διέθετε προφανές χάρισμα -συμπληρώστε σε αυτά ότι επρόκειτο για κάποιον που «δεν φοβάται τίποτα και έχει γκλάμουρ», έγραψε ο Guardian. «Για τους αριστερούς που πίστευαν ότι δεν είναι πια δημοφιλείς, η υποψήφια έγινε ηρωίδα ξαφνικά», προσθέτει.
Ο δημοσιογράφος Bryce Edwards έγραψε ότι πρόκειται για «μαγεία, η οποία μπορεί να διαρκέσει εννέα χρόνια», όσο δηλαδή δύο πρωθυπουργικές θητείες.
Στο Δεξιό κόμμα προφανώς η κριτική είναι πιο αυστηρή για μια πρωθυπουργό η οποία δούλευε ως DJ τα βράδυα. Ο αντίπαλός της στις εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου, Bill English, έκανε λόγο για «οφθαλμαπάτη», ενώ ο αρθρογράφος Matthew Hooton την αποκάλεσε «Η Σάρα Πέιλιν της Νέας Ζηλανδίας».
Αλλά και στο κόμμα της η κριτική δεν απουσιάζει. Το πρόγραμμα της Jacinda Ardern – μείωση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια, νομιμοποίηση των εκτρώσεων, αύξηση του αριθμού των μεταναστών- δεν αρέσει σε όλους στο Εργατικό Κόμμα. Στέλεχος του κόμματός της την αποκάλεσε «σχεδόν κομμουνίστρια» για το πρόγραμμά της.
Στα 37 της, η Jacinda Ardern είναι η τρίτη γυναίκα που γίνεται πρωθυπουργός στην Νέα Ζηλανδία και η νεότερη. «Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να αποδείξει ότι δεν έκλεψε την θέση του πρωθυπουργού, αλλά της ανήκει», γράφουν τα τοπικά ΜΜΕ.
